Czytania

Strona główna Czytania

PIĄTEK XXX TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I


PIERWSZE CZYTANIE (Rz 9, 1-5)

Izrael jest ludem Bożym

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:
Prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię, potwierdza mi to moje sumienie w Duchu Świętym, że w sercu swoim odczuwam wielki smutek i nieustanny ból.
Wolałbym bowiem sam być pod klątwą, odłączonym od Chrystusa dla zbawienia braci moich, którzy według ciała są moimi rodakami. Są to Izraelici, do których należą przybrane synostwo i chwała, przymierza i nadanie Prawa, pełnienie służby Bożej i obietnice. Do nich należą praojcowie, z nich również jest Chrystus według ciała, Ten, który jest ponad wszystkim, Bóg błogosławiony na wieki. Amen.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 147B, 12-13. 14-15. 19-20)

Refren: Kościele święty, chwal swojego Pana.
Albo: Alleluja.

Chwal, Jeruzalem, Pana, *
wysławiaj twego Boga, Syjonie!
Umacnia bowiem zawory bram twoich *
i błogosławi synom twoim w tobie.

Refren: Kościele święty, chwal swojego Pana.

Zapewnia pokój twoim granicom *
i wyborną pszenicą ciebie darzy.
Zsyła na ziemię swoje polecenia, *
a szybko mknie Jego słowo.

Refren: Kościele święty, chwal swojego Pana.

Oznajmił swoje słowo Jakubowi, *
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów, *
nie oznajmił im swoich wyroków.

Refren: Kościele święty, chwal swojego Pana.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 10, 27)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Moje owce słuchają mego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 14, 1-6)

Pan Jezus uzdrawia w szabat

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili.
A oto zjawił się przed Nim pewien człowiek chory na wodną puchlinę.
Wtedy Jezus zapytał uczonych w Prawie i faryzeuszów: «Czy wolno w szabat uzdrawiać, czy też nie?» Lecz oni milczeli. On zaś dotknął go, uzdrowił i odprawił.
A do nich rzekł: «Któż z was, jeśli jego syn albo wół wpadnie do studni, nie wyciągnie go zaraz, nawet w dzień szabatu?» I nie zdołali Mu na to odpowiedzieć.

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Wielkość i pełnia człowieczeństwa

Wobec bezdusznego milczenia i obojętności ze strony współbiesiadników Jezus okazuje swoją wielkość i pełnię człowieczeństwa. Obdarza nadzieją, odprawiając uzdrowionego do jego rzeczywistości. Każdy z zapytanych przez Jezusa znawców Prawa i faryzeuszów w chwili zagrożenia życia bez wahania ratowałby własne dziecko czy zwierzę, nawet w szabat. Dlaczego więc wykazywali tyle obojętności na krzywdę chorego człowieka? Ponieważ on nie był ich, nie przynależał do nich. Podobne dramaty dzieją się obecnie. Zdarza się, że pomoc będzie niósł obcy człowiek, a tak zwany swój będzie obojętny lub pomyśli, jak zarobić na ludzkiej tragedii. Prawdziwe chrześcijaństwo potrafi przekroczyć barierę podziału na „mój” i „twój”

Panie Jezu, uczyń mnie wrażliwym na ludzi, których spotykam na swojej drodze życia. Pragnę okazywać im proste gesty miłości, wsparcia i konkretną pomoc w Twoje imię. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023

ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła