Czytania

Strona główna Czytania

SOBOTA XXVIII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I


PIERWSZE CZYTANIE (Rz 4, 13. 16-18)

Abraham wzorem wiary chrześcijan

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:
Nie od wypełniania Prawa została uzależniona obietnica dana Abrahamowi i jego potomstwu, że będzie dziedzicem świata, ale od sprawiedliwości uzyskanej przez wiarę. Dlatego dziedzictwo przypada dzięki wierze, aby było z łaski i aby w ten sposób obietnica pozostała niewzruszona dla całego potomstwa, nie tylko dla potomstwa opierającego się na Prawie, ale i dla tego, które żyje dzięki wierze Abrahama. On to jest Ojcem nas wszystkich – jak jest napisane: «Uczyniłem cię ojcem wielu narodów» – przed obliczem Boga. Jemu on uwierzył jako Temu, który ożywia umarłych i powołuje do istnienia to, co nie istnieje.
On to wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się «ojcem wielu narodów», zgodnie z tym, co było powiedziane: «Takie będzie twoje potomstwo».

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 105 (104), 6-7. 8-9. 42-43)

Refren: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu.
Albo: Alleluja.

Potomkowie Abrahama, słudzy Jego, *
synowie Jakuba, Jego wybrańcy.
On, Pan, jest naszym Bogiem, *
Jego wyroki obejmują świat cały.

Refren: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu.

Na wieki pamięta o swoim przymierzu, *
obietnicy danej tysiącu pokoleń,
o przymierzu, które zawarł z Abrahamem, *
przysiędze danej Izaakowi.

Refren: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu.

Pamiętał bowiem o swym świętym słowie *
danym Abrahamowi, swojemu słudze.
I wyprowadził lud swój wśród radości, *
z weselem swoich wybranych.

Refren: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 15, 26b. 27a)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Świadectwo o Mnie da Duch Prawdy
i wy także świadczyć będziecie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 12, 8-12)

Duch Święty czuwa nad uczniami Jezusa

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Kto się przyzna do Mnie wobec ludzi, przyzna się i Syn Człowieczy do niego wobec aniołów Bożych; a kto się Mnie wyprze wobec ludzi, tego wyprę się i Ja wobec aniołów Bożych.
Każdemu, kto powie jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie odpuszczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie odpuszczone. Kiedy was ciągać będą po synagogach, urzędach i władzach, nie martwcie się, w jaki sposób albo czym macie się bronić lub co mówić, bo Duch Święty pouczy was w tej właśnie godzinie, co należy powiedzieć».

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Gorzki smak bluźnierstwa

Temu, kto zbluźni przeciwko Duchowi Świętemu, nie będzie odpuszczone – to mocne słowa Jezusa skierowane do ludzi. Wśród grzechów przeciwko Duchowi Świętemu są trzy, przez które mówimy Bogu: jesteś miłosierny, a więc naiwny do bólu. Gdy grzeszymy zuchwale, a myślimy: Bóg i tak nam okaże miłosierdzie. Gdy nas upomina sumienie, bliscy, wspólnota Kościoła, a my nadal mamy zatwardziałe serce. Gdy aż do śmierci odkładamy pokutę i nawrócenie, bo za młodu chcemy zasmakować życia, a nawrócenie uważamy za domenę starych ludzi. Bóg wie, jakie człowiek ma plany. Dramatem wielu ludzi jest to, że wydaje im się, że są ponad Bogiem, że są w stanie narzucić Mu swoje zdanie, całkowicie ignorując Jego wolę. Bluźnierstwem jest myślenie, że mimo świadomego i dobrowolnego grzechu Pan Bóg nam wybaczy, że dostąpimy miłosierdzia. W takich sytuacjach Bóg może nie wybaczyć.

Panie Jezu, daj mi doświadczyć szczerego żalu za grzechy. Ty nie narzucasz się ze swoim miłosierdziem. Tak bardzo chciałbym wzbudzić w sobie szczery żal. Chciałbym, aby wypływał on z odwzajemnionej miłości, a nie z lęku. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023

ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła