WTOREK XXVII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I
PIERWSZE CZYTANIE (Jon 3, 1-10)
Nawrócenie sprowadza miłosierdzie Boże
Czytanie z Księgi proroka Jonasza
Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami: «Wstań, idź do Niniwy, wielkiego miasta, i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam». Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak powiedział Pan.
Niniwa była miastem bardzo rozległym – na trzy dni drogi. Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: «Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona».
I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post i przyoblekli się w wory od najstarszego do najmłodszego. Doszła ta sprawa do króla Niniwy. Powstał więc z tronu, zdjął z siebie płaszcz, przyoblókł się w wór i usiadł na popiele. Z rozkazu króla i jego dostojników zarządzono i ogłoszono w Niniwie, co następuje:
«Ludzie i zwierzęta, bydło i trzoda niech nic nie jedzą, niech się nie pasą i wody nie piją. Ludzie i zwierzęta niech przyobleką się w wory. Niech żarliwie wołają do Boga! Niechaj każdy odwróci się od swojego złego postępowania i od nieprawości, którą popełnia swoimi rękami. Kto wie, może się zwróci i ulituje Bóg, odstąpi od zapalczywości swego gniewu, i nie zginiemy?»
Zobaczył Bóg ich czyny, że odwrócili się od złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 130 (129), 1b-2. 3-4. 7b-8)
Refren: Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?
Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, *
Panie, wysłuchaj głosu mego.
Nachyl swe ucho *
na głos mojego błagania.
Refren: Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?
Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, *
Panie, któż się ostoi?
Ale Ty udzielasz przebaczenia, *
aby Ci służono z bojaźnią.
Refren: Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?
U Pana jest bowiem łaska, *
u Niego obfite odkupienie.
On odkupi Izraela *
ze wszystkich jego grzechów.
Refren: Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 11, 28)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego
i zachowują je wiernie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 10, 38-42)
Jezus w gościnie u Marty i Marii
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go w swoim domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która usiadłszy u nóg Pana, słuchała Jego słowa.
Marta zaś uwijała się około rozmaitych posług. A stanąwszy przy Nim, rzekła: «Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła».
A Pan jej odpowiedział: «Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Jon 3, 1-10)
Nawrócenie sprowadza miłosierdzie Boże
Czytanie z Księgi proroka Jonasza
Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami: «Wstań, idź do Niniwy, wielkiego miasta, i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam». Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak powiedział Pan.
Niniwa była miastem bardzo rozległym – na trzy dni drogi. Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: «Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona».
I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post i przyoblekli się w wory od najstarszego do najmłodszego. Doszła ta sprawa do króla Niniwy. Powstał więc z tronu, zdjął z siebie płaszcz, przyoblókł się w wór i usiadł na popiele. Z rozkazu króla i jego dostojników zarządzono i ogłoszono w Niniwie, co następuje:
«Ludzie i zwierzęta, bydło i trzoda niech nic nie jedzą, niech się nie pasą i wody nie piją. Ludzie i zwierzęta niech przyobleką się w wory. Niech żarliwie wołają do Boga! Niechaj każdy odwróci się od swojego złego postępowania i od nieprawości, którą popełnia swoimi rękami. Kto wie, może się zwróci i ulituje Bóg, odstąpi od zapalczywości swego gniewu, i nie zginiemy?»
Zobaczył Bóg ich czyny, że odwrócili się od złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 130 (129), 1b-2. 3-4. 7b-8)
Refren: Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?
Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, *
Panie, wysłuchaj głosu mego.
Nachyl swe ucho *
na głos mojego błagania.
Refren: Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?
Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, *
Panie, któż się ostoi?
Ale Ty udzielasz przebaczenia, *
aby Ci służono z bojaźnią.
Refren: Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?
U Pana jest bowiem łaska, *
u Niego obfite odkupienie.
On odkupi Izraela *
ze wszystkich jego grzechów.
Refren: Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 11, 28)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego
i zachowują je wiernie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 10, 38-42)
Jezus w gościnie u Marty i Marii
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go w swoim domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która usiadłszy u nóg Pana, słuchała Jego słowa.
Marta zaś uwijała się około rozmaitych posług. A stanąwszy przy Nim, rzekła: «Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła».
A Pan jej odpowiedział: «Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Dobra część, której nikt nam nie odbierze
Ewangelista Łukasz, opisując wizytę Jezusa w domu Marty i Marii, nie określa, czy były tam jeszcze inne osoby. Wyobraźmy sobie tę scenę. Marta narzeka i czyni wyrzuty Jezusowi, że została sama z mnóstwem obowiązków. Jeśli Jezus nakazałby Marii wstać od swych stóp, by pomogła siostrze, zostałby sam. Czasem wchodzimy do pustego kościoła. Samotny Jezus czeka na nas. A my mamy myśli o tym, co musimy jeszcze zrobić, gdy wrócimy do domu. Ten głos: „Co muszę jeszcze zrobić” burzy ciszę spotkania z Jezusem. Ile razy w naszym życiu poświęcamy swój czas w pełni na adorację czy medytację?
Panie Jezu, który tak wiele razy czułeś się samotny, gdy czekałeś na mnie, a ja zawsze miałem coś ważniejszego. Chcę Ci obiecać, że nie pozostawię Cię w samotności. Jestem z Tobą, kocham Cię. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023
ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
Dobra część, której nikt nam nie odbierze
Ewangelista Łukasz, opisując wizytę Jezusa w domu Marty i Marii, nie określa, czy były tam jeszcze inne osoby. Wyobraźmy sobie tę scenę. Marta narzeka i czyni wyrzuty Jezusowi, że została sama z mnóstwem obowiązków. Jeśli Jezus nakazałby Marii wstać od swych stóp, by pomogła siostrze, zostałby sam. Czasem wchodzimy do pustego kościoła. Samotny Jezus czeka na nas. A my mamy myśli o tym, co musimy jeszcze zrobić, gdy wrócimy do domu. Ten głos: „Co muszę jeszcze zrobić” burzy ciszę spotkania z Jezusem. Ile razy w naszym życiu poświęcamy swój czas w pełni na adorację czy medytację?
Panie Jezu, który tak wiele razy czułeś się samotny, gdy czekałeś na mnie, a ja zawsze miałem coś ważniejszego. Chcę Ci obiecać, że nie pozostawię Cię w samotności. Jestem z Tobą, kocham Cię. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła