Czytania

Strona główna Czytania

PIĄTEK XXIV TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II


PIERWSZE CZYTANIE (1 Kor 15, 12-20)

Zmartwychwstanie Chrystusa i nasze

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:
Jeżeli głosi się, że Chrystus zmartwychwstał, to dlaczego twierdzą niektórzy spośród was, że nie ma zmartwychwstania? Jeśli nie ma zmartwychwstania, to i Chrystus nie zmartwychwstał. A jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara. Okazuje się bowiem, że byliśmy fałszywymi świadkami Boga, skoro umarli nie zmartwychwstaną, przeciwko Bogu świadczyliśmy, że z martwych wskrzesił Chrystusa.
Jeśli umarli nie zmartwychwstają, to i Chrystus nie zmartwychwstał. A jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał, daremna jest wasza wiara i aż dotąd pozostajecie w waszych grzechach. Tak więc i ci, co pomarli w Chrystusie, poszli na zatracenie. Jeżeli tylko w tym życiu w Chrystusie nadzieję pokładamy, jesteśmy bardziej od wszystkich ludzi godni politowania.
Tymczasem jednak Chrystus zmartwychwstał jako pierwociny spośród tych, co pomarli.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 17 (16), 1bcd. 6-7. 8 i 15)

Refren: Gdy zmartwychwstanę, będę widział Boga.

Rozważ, Panie, moją słuszną sprawę, *
usłysz me wołanie,
wysłuchaj modlitwy *
moich warg nieobłudnych.

Refren: Gdy zmartwychwstanę, będę widział Boga.

Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz, *
nakłoń ku mnie swe ucho, usłysz moje słowo.
Okaż przedziwne miłosierdzie Twoje,
Zbawco tych, którzy się chronią przed wrogiem *
pod Twoją prawicę.

Refren: Gdy zmartwychwstanę, będę widział Boga.

Strzeż mnie jak źrenicy oka, *
ukryj mnie w cieniu Twych skrzydeł.
A ja w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze, *
ze snu powstając, nasycę się Twoim widokiem.

Refren: Gdy zmartwychwstanę, będę widział Boga.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 11, 25)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 8, 1-3)

Niewiasty wspierają Jezusa ze swojego mienia

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym. A było z Nim Dwunastu oraz kilka kobiet, które zostały uwolnione od złych duchów i od chorób, Maria, zwana Magdaleną, którą opuściło siedem złych duchów; Joanna, żona Chuzy, rządcy Heroda; Zuzanna i wiele innych, które im usługiwały, udzielając ze swego mienia.

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Wspólnota mężczyzn i kobiet

Zaraz po scenie, kiedy Jezus odpuszcza winę grzesznej kobiecie, czytamy fragment, w którym jest mowa o tym, kto towarzyszył Jezusowi w drodze. Byli to apostołowie, czyli grupa Dwunastu, oraz kilka kobiet. Ewangelia nie pomija roli kobiet. Co więcej, najwyższą godność (jeśli można posłużyć się takim językiem) otrzymała kobieta – Maryja, Matka Jezusa. Ona została wybrana, aby stać się Matką Słowa Wcielonego – Jezusa Chrystusa. Ewangelista wymienia niektóre imiona kobiet z otoczenia Jezusa, są to Maria Magdalena, Joanna oraz Zuzanna. Jest także grono innych bezimiennych kobiet. Poza Marią Magdaleną, o której są wzmianki w innych Ewangeliach, nie znamy bliżej ich życia. Jednak były one na tyle ważne, by umieścić je w spisanych słowach Dobrej Nowiny.

Panie Jezu, Baranku Boży, którego księga życia zawiera imiona wszystkich zbawionych, proszę Cię, abym i ja mógł się znaleźć wśród tych, którzy wejdą do niebiańskiego Jeruzalem, by tam radować się Twą obecnością. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024

o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła