Czytania

Strona główna Czytania

WTOREK XXIV TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II


PIERWSZE CZYTANIE (1 Kor 12, 12-14. 27-31a)

Mistyczne Ciało Chrystusa

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:
Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. Wszyscy bowiem w jednym Duchu zostaliśmy ochrzczeni, aby stanowić jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscy też zostaliśmy napojeni jednym Duchem. Ciało bowiem to nie jeden członek, lecz liczne członki.
Wy przeto jesteście Ciałem Chrystusa i poszczególnymi Jego członkami. I tak ustanowił Bóg w Kościele naprzód apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, a następnie tych, co mają moc czynienia cudów, potem tych, którzy uzdrawiają, którzy wspierają pomocą, którzy rządzą, którzy przemawiają rozmaitymi językami. Czyż wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokują? Czy wszyscy są nauczycielami? Czy wszyscy mają moc czynienia cudów? Czy wszyscy posiadają łaskę uzdrawiania? Czy wszyscy mówią językami? Czy wszyscy potrafią je tłumaczyć? Lecz wy starajcie się o większe dary.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 100 (99), 2-3. 4-5)

Refren: My ludem Pana i Jego owcami.

Służcie Panu z weselem, *
stańcie przed obliczem Pana z okrzykami radości.
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem,
On sam nas stworzył, jesteśmy Jego własnością, *
Jego ludem, owcami Jego pastwiska.

Refren: My ludem Pana i Jego owcami.

W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem,
z hymnami w Jego przedsionki, *
chwalcie i błogosławcie Jego imię.
Albowiem Pan jest dobry,
Jego łaska trwa na wieki, *
a Jego wierność przez pokolenia.

Refren: My ludem Pana i Jego owcami.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 7, 16)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wielki prorok powstał między nami
i Bóg nawiedził lud swój.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 7, 11-17)

Wskrzeszenie młodzieńca z Nain

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus udał się do pewnego miasta, zwanego Nain; a podążali z Nim Jego uczniowie i tłum wielki. Gdy przybliżył się do bramy miejskiej, właśnie wynoszono umarłego – jedynego syna matki, a ta była wdową. Towarzyszył jej spory tłum z miasta.
Na jej widok Pan zlitował się nad nią i rzekł do niej: «Nie płacz». Potem przystąpił, dotknął się mar – a ci, którzy je nieśli, przystanęli – i rzekł: «Młodzieńcze, tobie mówię, wstań!» A zmarły usiadł i zaczął mówić; i oddał go jego matce.
Wszystkich zaś ogarnął strach; wielbili Boga i mówili: «Wielki prorok powstał wśród nas, i Bóg nawiedził lud swój». I rozeszła się ta wieść o Nim po całej Judei i po całej okolicznej krainie.

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Niezwykły cud

Kobieta z miejscowości Nain doznała wielkiej dobroci Pana. Została pocieszona powrotem do życia zmarłego syna. Ten niezwykły cud przejął wszystkich lękiem i podziwem. Wyzwolił w świadkach także wiarę i pamięć zbawczych czynów Boga w historii Izraela: „Bóg nawiedził swój lud”. To, co było znane z historii, uosabia się w Jezusie działającym cuda. Matka z Nain, wdowa, miała tylko jednego syna. W czasach Pana Jezusa nie istniała taka ochrona społeczna, jaka jest dzisiaj. Zabezpieczeniem była rodzina. Jeśli ktoś znalazł się sam (samotna wdowa albo dziecko sierota), jego los był w rękach innych, mógł liczyć tylko na łaskę dobrych ludzi. Kto miał się zająć starzejącą się kobietą, jeśli nie miałaby syna? Ten akt miłosierdzia ze strony Jezusa ratuje więc zarówno syna, jak i matkę, ich wspólną przyszłość, ich więź miłości. Wydarzenie to jest aluzją do innego powrotu do życia Syna – Jezusa, który po trzech dniach zmartwychwstanie. On ocali nie tylko naszą doczesność, ale przede wszystkim otworzy nam drogę do nieba.

Panie Jezu, który litujesz się nad każdym człowiekiem potrzebującym Twojej łaski, wskrzeszaj do pełnego życia moje serce, przywracaj mu radość po każdym doświadczeniu smutku śmierci. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024

o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła