WTOREK XXI TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I


PIERWSZE CZYTANIE (1 Tes 2, 1-8)

Życzliwość św. Pawła dla Tesaloniczan

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan

Sami wiecie, bracia, że nasze przyjście do was nie okazało się daremne. Chociaż ucierpieliśmy i – jak wiecie – doznaliśmy zniewagi w Filippi, odważyliśmy się w Bogu naszym głosić wam Ewangelię Bożą pośród wielkiego utrapienia.
Upominanie zaś nasze nie pochodzi z błędu ani z nieczystej pobudki, ani z podstępu, lecz jak przez Boga zostaliśmy uznani za godnych powierzenia nam Ewangelii, tak głosimy ją, aby się podobać nie ludziom, ale Bogu, który bada nasze serca. Nigdy przecież nie posługiwaliśmy się pochlebstwem w mowie – jak wiecie – ani też nie kierowaliśmy się ukrytą chciwością, czego Bóg jest świadkiem, i nie szukaliśmy ludzkiej chwały ani pośród was, ani pośród innych. A jako apostołowie Chrystusa mogliśmy być dla was ciężarem, my jednak stanęliśmy pośród was pełni skromności, jak matka troskliwie opiekująca się swoimi dziećmi.
Będąc tak pełni życzliwości dla was, chcieliśmy wam dać nie tylko Bożą Ewangelię, lecz nadto dusze nasze, tak bowiem staliście się nam drodzy.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 139 (138), 1b-3. 4-5)

Refren: Panie, przenikasz i znasz mnie całego.

Przenikasz i znasz mnie, Panie, *
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka spostrzegasz moje myśli, †
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *
i znasz wszystkie moje drogi.

Refren: Panie, przenikasz i znasz mnie całego.

Zanim słowo się znajdzie na moim języku, *
Ty, Panie, już znasz je w całości.
Ty ze wszystkich stron mnie ogarniasz *
i kładziesz na mnie swą rękę.

Refren: Panie, przenikasz i znasz mnie całego.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Hbr 4, 12)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Żywe jest słowo Boże i skuteczne,
zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Mt 23, 23-26)

Biada obłudnikom

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus przemówił tymi słowami:
«Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo dajecie dziesięcinę z mięty, kopru i kminku, lecz zaniedbaliście to, co ważniejsze jest w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę. To zaś należało czynić, a tamtego nie zaniedbywać. Ślepi przewodnicy, którzy przecedzacie komara, a połykacie wielbłąda!
Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo dbacie o czystość zewnętrznej strony kubka i misy, a wewnątrz pełne są zdzierstwa i niepowściągliwości. Faryzeuszu ślepy! Oczyść wpierw wnętrze kubka, żeby i zewnętrzna jego strona stała się czysta».

Oto słowo Pańskie.

Jezus wyraźnie wytyka faryzeuszom: idziecie drogą, którą mocno potępili w imieniu Boga prorocy. Drogą nadmiernych obciążeń, która jest ucieczką przed troską o jedność z Bogiem i prawdziwe dobro drugiego człowieka. Ta troska rozpoczyna się w sercu człowieka. Jezus chce dziś przypomnieć, że Bóg spogląda zawsze na serce człowieka. Tam widzi, jaki jest on naprawdę. Pragnie i mnie tego nauczyć, abym najpierw dbał o szczerość wszystkiego, co w sercu bierze początek. Wtedy łatwiej wypełniać przykazania i dawać świadectwo autentycznej relacji z Bogiem. Szczerość serca nie oznacza, że dobro będzie dokonywało się automatycznie samo z siebie, ani nie jest zgodą na bylejakość zachowań. Jest oczyszczającym trudem, który czyni bardziej owocne działanie Bożej łaski. Walcząc o czystość serca, stajemy się dla innych wiarygodnymi przewodnikami na drodze wiary. 

Pomóż mi, Panie, aby moje chrześcijaństwo było religią serca. Aby walka o czystość intencji była znakiem zaufania mocy Twojej łaski i znakiem odpowiedzialności za wiarę innych ludzi.

Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2019”

ks. Janusz Lekan
Edycja Świętego Pawła