PIĄTEK XX TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I
PIERWSZE CZYTANIE (Rt 1, 1. 3-6. 14b-16. 22)
Rut Moabitka zostaje wierna Bogu Noemi
Czytanie z Księgi Rut
W czasach, gdy rządzili sędziowie, nastał głód w kraju. Z Betlejem judzkiego wyszedł pewien człowiek ze swoją żoną i swymi dwoma synami, aby osiedlić się w ziemi Moabu.
Człowiek ten, imieniem Elimelek, mąż Noemi, zmarł, a Noemi pozostała ze swymi dwoma synami. Oni wzięli sobie za żony Moabitki: jedna nazywała się Orpa, druga nazywała się Rut. Mieszkali tam około dziesięciu lat. Obaj synowie również zmarli, a kobieta pozostała, przeżywszy obu swych synów i swego męża.
Wyruszyła więc Noemi i z nią jej synowe, aby wrócić z ziemi Moabu, ponieważ usłyszała w ziemi Moabu, że Pan nawiedził swój lud, dając mu chleb. Orpa ucałowała swoją teściową i wróciła do swego narodu, a Rut pozostała przy niej.
«Oto twoja szwagierka wróciła do swego narodu i do swego boga – powiedziała Noemi do Rut – wracaj i ty za twą szwagierką».
Odpowiedziała Rut: «Nie nalegaj na mnie, abym opuściła ciebie i abym odeszła od ciebie, gdyż: gdzie ty pójdziesz, tam ja pójdę, gdzie ty zamieszkasz, tam ja zamieszkam, twój naród będzie moim narodem, a twój Bóg będzie moim Bogiem».
Wróciła więc Noemi, a z nią była Rut Moabitka, jej synowa, która przyszła z ziemi Moabu. Przyszły zaś do Betlejem na początku żniw jęczmiennych.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 146 (145), 5-6b. 6c-7. 8-9a. 9b-10)
Refren: Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
Albo: Alleluja.
Szczęśliwy ten, kogo wspiera Bóg Jakuba, *
kto pokłada nadzieję w Panu Bogu.
On stworzył niebo i ziemię, i morze *
ze wszystkim, co w nich istnieje.
Refren: Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
Bóg wiary dochowuje na wieki, *
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych, *
wypuszcza na wolność uwięzionych.
Refren: Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
Pan przywraca wzrok ociemniałym, *
Pan dźwiga poniżonych.
Pan kocha sprawiedliwych, *
Pan strzeże przybyszów.
Refren: Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
Ochrania sierotę i wdowę, *
lecz występnych kieruje na bezdroża.
Pan króluje na wieki, *
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.
Refren: Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 25 (24), 4b. 5a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Naucz mnie, Boże, chodzić Twoimi ścieżkami,
prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 22, 34-40)
Największe przykazanie
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Gdy faryzeusze posłyszeli, że zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem, a jeden z nich, uczony w Prawie, wystawiając Go na próbę, zapytał: «Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?»
On mu odpowiedział: «„Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem”. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Na tych dwóch przykazaniach zawisło całe Prawo i Prorocy».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Rt 1, 1. 3-6. 14b-16. 22)
Rut Moabitka zostaje wierna Bogu Noemi
Czytanie z Księgi Rut
W czasach, gdy rządzili sędziowie, nastał głód w kraju. Z Betlejem judzkiego wyszedł pewien człowiek ze swoją żoną i swymi dwoma synami, aby osiedlić się w ziemi Moabu.
Człowiek ten, imieniem Elimelek, mąż Noemi, zmarł, a Noemi pozostała ze swymi dwoma synami. Oni wzięli sobie za żony Moabitki: jedna nazywała się Orpa, druga nazywała się Rut. Mieszkali tam około dziesięciu lat. Obaj synowie również zmarli, a kobieta pozostała, przeżywszy obu swych synów i swego męża.
Wyruszyła więc Noemi i z nią jej synowe, aby wrócić z ziemi Moabu, ponieważ usłyszała w ziemi Moabu, że Pan nawiedził swój lud, dając mu chleb. Orpa ucałowała swoją teściową i wróciła do swego narodu, a Rut pozostała przy niej.
«Oto twoja szwagierka wróciła do swego narodu i do swego boga – powiedziała Noemi do Rut – wracaj i ty za twą szwagierką».
Odpowiedziała Rut: «Nie nalegaj na mnie, abym opuściła ciebie i abym odeszła od ciebie, gdyż: gdzie ty pójdziesz, tam ja pójdę, gdzie ty zamieszkasz, tam ja zamieszkam, twój naród będzie moim narodem, a twój Bóg będzie moim Bogiem».
Wróciła więc Noemi, a z nią była Rut Moabitka, jej synowa, która przyszła z ziemi Moabu. Przyszły zaś do Betlejem na początku żniw jęczmiennych.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 146 (145), 5-6b. 6c-7. 8-9a. 9b-10)
Refren: Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
Albo: Alleluja.
Szczęśliwy ten, kogo wspiera Bóg Jakuba, *
kto pokłada nadzieję w Panu Bogu.
On stworzył niebo i ziemię, i morze *
ze wszystkim, co w nich istnieje.
Refren: Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
Bóg wiary dochowuje na wieki, *
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych, *
wypuszcza na wolność uwięzionych.
Refren: Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
Pan przywraca wzrok ociemniałym, *
Pan dźwiga poniżonych.
Pan kocha sprawiedliwych, *
Pan strzeże przybyszów.
Refren: Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
Ochrania sierotę i wdowę, *
lecz występnych kieruje na bezdroża.
Pan króluje na wieki, *
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.
Refren: Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 25 (24), 4b. 5a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Naucz mnie, Boże, chodzić Twoimi ścieżkami,
prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 22, 34-40)
Największe przykazanie
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Gdy faryzeusze posłyszeli, że zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem, a jeden z nich, uczony w Prawie, wystawiając Go na próbę, zapytał: «Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?»
On mu odpowiedział: «„Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem”. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Na tych dwóch przykazaniach zawisło całe Prawo i Prorocy».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Dać się pokochać, by kochać
Czy w ogóle jest możliwe miłować Pana Boga całym sobą? Niemożność okazania Bogu takiej miłości nie powinna nas paraliżować czy wpędzać w smutek. Dlatego pozwólmy się kochać przez Boga, tak po prostu. Sprawę miłości, do której nie dorastamy, zostawmy Jemu. Zaczynajmy dzień ze słowami modlitwy: „Panie Boże, kochaj mnie”. Tym, co może nam pomóc kochać bardziej, jest również częste myślenie o tym, jaki On jest. Nasz Stwórca, który wie, jak jesteśmy skonstruowani, który dał nam wolną wolę i rozum jako dar bezwarunkowej miłości. Nasz Ojciec, który troszczy się o nas nieustannie. Tylko w Bogu odnajdziemy pełnię życia. Jeśli zrozumiemy, jak kocha nas Bóg – nie tylko na poziomie umysłu, ale na poziomie serca – pokochamy Go ze wszystkich swoich sił.
Panie Jezu, za św. Pawłem, który kochał Cię całym sobą, powtarzam: „wszystko jest bezwartościowe w porównaniu z bezcennym darem poznania Chrystusa Jezusa, mojego Pana. Dla Niego odrzucam wszystko i uważam za śmieci. Pragnę tylko pozyskać Chrystusa” (Flp 3, 8). Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023
ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
Dać się pokochać, by kochać
Czy w ogóle jest możliwe miłować Pana Boga całym sobą? Niemożność okazania Bogu takiej miłości nie powinna nas paraliżować czy wpędzać w smutek. Dlatego pozwólmy się kochać przez Boga, tak po prostu. Sprawę miłości, do której nie dorastamy, zostawmy Jemu. Zaczynajmy dzień ze słowami modlitwy: „Panie Boże, kochaj mnie”. Tym, co może nam pomóc kochać bardziej, jest również częste myślenie o tym, jaki On jest. Nasz Stwórca, który wie, jak jesteśmy skonstruowani, który dał nam wolną wolę i rozum jako dar bezwarunkowej miłości. Nasz Ojciec, który troszczy się o nas nieustannie. Tylko w Bogu odnajdziemy pełnię życia. Jeśli zrozumiemy, jak kocha nas Bóg – nie tylko na poziomie umysłu, ale na poziomie serca – pokochamy Go ze wszystkich swoich sił.
Panie Jezu, za św. Pawłem, który kochał Cię całym sobą, powtarzam: „wszystko jest bezwartościowe w porównaniu z bezcennym darem poznania Chrystusa Jezusa, mojego Pana. Dla Niego odrzucam wszystko i uważam za śmieci. Pragnę tylko pozyskać Chrystusa” (Flp 3, 8). Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła