PIĄTEK XVI TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (Jr 3, 14-17)
Zapowiedź religii powszechnej
Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza
Pan mówi:
«Wróćcie, synowie wiarołomni, bo jestem Panem waszym i przyjmę was, po jednym z każdego miasta, po dwóch z każdego rodu, by zaprowadzić na Syjon. I dam wam pasterzy według mego serca, by was paśli rozsądnie i roztropnie.
A gdy się rozmnożycie i wydacie liczne potomstwo na ziemi w owych dniach – mówi Pan – nikt nie będzie już mówił: Arka Przymierza Pańskiego! Nikt już nie będzie o niej myślał ani jej wspominał, ani odczuwał jej braku, ani też nie uczyni nowej.
W tym to czasie Jerozolima będzie się nazywała Tronem Pana. Zgromadzą się w niej wszystkie narody w imię Pana i nie będą już postępowały według zatwardziałości swych przewrotnych serc»
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Jr 31, 10. 11-12b. 13)
Refren: Pan nas obroni, tak jak pasterz owce.
Słuchajcie, narody, słowa Pańskiego, *
głoście je na wyspach odległych i mówcie:
«Ten, który rozproszył Izraela, znów go zgromadzi *
i będzie nad nim czuwał jak pasterz nad swym stadem».
Refren: Pan nas obroni, tak jak pasterz owce.
Pan bowiem uwolni Jakuba, *
wybawi go z ręki silniejszego od niego.
Przyjdą z weselem na szczyt Syjonu *
i rozradują się błogosławieństwem Pana.
Refren: Pan nas obroni, tak jak pasterz owce.
Wtedy dziewica rozweseli się w tańcu *
i młodzieńcy cieszyć się będą ze starcami.
Zamienię bowiem ich smutek w radość, *
pocieszę ich i rozweselę po ich troskach.
Refren: Pan nas obroni, tak jak pasterz owce.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 8, 15)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Błogosławieni, którzy w sercu dobrym i szlachetnym zatrzymują słowo Boże
i wydają owoc dzięki swojej wytrwałości.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 13, 18-23)
Wyjaśnienie przypowieści o siewcy
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Posłuchajcie przypowieści o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze.
Posiane na grunt skalisty oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia i jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje.
Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne.
Posiane wreszcie na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Jr 3, 14-17)
Zapowiedź religii powszechnej
Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza
Pan mówi:
«Wróćcie, synowie wiarołomni, bo jestem Panem waszym i przyjmę was, po jednym z każdego miasta, po dwóch z każdego rodu, by zaprowadzić na Syjon. I dam wam pasterzy według mego serca, by was paśli rozsądnie i roztropnie.
A gdy się rozmnożycie i wydacie liczne potomstwo na ziemi w owych dniach – mówi Pan – nikt nie będzie już mówił: Arka Przymierza Pańskiego! Nikt już nie będzie o niej myślał ani jej wspominał, ani odczuwał jej braku, ani też nie uczyni nowej.
W tym to czasie Jerozolima będzie się nazywała Tronem Pana. Zgromadzą się w niej wszystkie narody w imię Pana i nie będą już postępowały według zatwardziałości swych przewrotnych serc»
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Jr 31, 10. 11-12b. 13)
Refren: Pan nas obroni, tak jak pasterz owce.
Słuchajcie, narody, słowa Pańskiego, *
głoście je na wyspach odległych i mówcie:
«Ten, który rozproszył Izraela, znów go zgromadzi *
i będzie nad nim czuwał jak pasterz nad swym stadem».
Refren: Pan nas obroni, tak jak pasterz owce.
Pan bowiem uwolni Jakuba, *
wybawi go z ręki silniejszego od niego.
Przyjdą z weselem na szczyt Syjonu *
i rozradują się błogosławieństwem Pana.
Refren: Pan nas obroni, tak jak pasterz owce.
Wtedy dziewica rozweseli się w tańcu *
i młodzieńcy cieszyć się będą ze starcami.
Zamienię bowiem ich smutek w radość, *
pocieszę ich i rozweselę po ich troskach.
Refren: Pan nas obroni, tak jak pasterz owce.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 8, 15)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Błogosławieni, którzy w sercu dobrym i szlachetnym zatrzymują słowo Boże
i wydają owoc dzięki swojej wytrwałości.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 13, 18-23)
Wyjaśnienie przypowieści o siewcy
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Posłuchajcie przypowieści o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze.
Posiane na grunt skalisty oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia i jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje.
Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne.
Posiane wreszcie na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Trud słuchania słowa
Słuchanie słowa nie jest łatwe. Wiemy z doświadczenia, że niekiedy nawet proste komunikaty spotykają się z odmiennymi interpretacjami. Słuchanie słowa Bożego jest jeszcze bardziej wymagające. W zakończeniu Kazania na górze (Mt 7, 24-27) Pan Jezus wyjaśnia to dokładniej. Kto słucha słowa, powinien wprowadzić je w czyn, czyli zacząć nim żyć, przemieniać swoje życie według tego, co słyszy, oprzeć na nim, jak na mocnym fundamencie, budowlę swojego życia. Słowo Boże niesie w sobie imperatyw: wymaga uważnego słuchania i odpowiedzialnego przyjęcia. Dlatego trzeba walczyć z powierzchownością (ziarno zasiane koło drogi), z płytkością (ziarno na gruncie kamienistym), przesadną troską o to, co jest ziemskie i światowe (ziarno między cierniami). Przyjmuje się je sercem otwartym i szczerym, aby mogło wydać obfity plon.
Panie Jezu, otwórz moje serce na Twoje słowo. Pozwól mi je słyszeć i rozumieć. Dodaj mi siły, abym wprowadzał je w czyn mimo licznych rozproszeń płynących z rzeczy błahych, które pochłaniają moje siły. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Trud słuchania słowa
Słuchanie słowa nie jest łatwe. Wiemy z doświadczenia, że niekiedy nawet proste komunikaty spotykają się z odmiennymi interpretacjami. Słuchanie słowa Bożego jest jeszcze bardziej wymagające. W zakończeniu Kazania na górze (Mt 7, 24-27) Pan Jezus wyjaśnia to dokładniej. Kto słucha słowa, powinien wprowadzić je w czyn, czyli zacząć nim żyć, przemieniać swoje życie według tego, co słyszy, oprzeć na nim, jak na mocnym fundamencie, budowlę swojego życia. Słowo Boże niesie w sobie imperatyw: wymaga uważnego słuchania i odpowiedzialnego przyjęcia. Dlatego trzeba walczyć z powierzchownością (ziarno zasiane koło drogi), z płytkością (ziarno na gruncie kamienistym), przesadną troską o to, co jest ziemskie i światowe (ziarno między cierniami). Przyjmuje się je sercem otwartym i szczerym, aby mogło wydać obfity plon.
Panie Jezu, otwórz moje serce na Twoje słowo. Pozwól mi je słyszeć i rozumieć. Dodaj mi siły, abym wprowadzał je w czyn mimo licznych rozproszeń płynących z rzeczy błahych, które pochłaniają moje siły. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła