Czytania

Strona główna Czytania

CZWARTEK IX TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I


PIERWSZE CZYTANIE (Tb 6, 10-11; 7, 1. 8-17; 8, 4-9)

Małżeństwo młodego Tobiasza z Sarą

Czytanie z Księgi Tobiasza

Młody Tobiasz i anioł weszli do Medii i przybliżyli się do Ekbatany. Rafał odezwał się do młodzieńca: «Bracie Tobiaszu!» On mu odpowiedział: «Oto jestem», a ten oświadczył: «Tę noc musimy spędzić u Raguela. Jest to człowiek z twojego rodu i ma córkę imieniem Sara».
Gdy Tobiasz wszedł do Ekbatany, rzekł do niego: «Bracie Azariaszu, zaprowadź mnie prosto do naszego brata, Raguela». I przyprowadził go do domu Raguela, i zastali go, jak siedział w bramie dziedzińca, i pierwsi go pozdrowili. A on im odpowiedział: «Serdecznie was pozdrawiam, bracia, i mile witam zdrowych». I wprowadził ich do swego domu.
Potem zabił barana z trzody i urządził im gościnne przyjęcie. Kiedy zaś się wykąpali i umyli, i zasiedli do uczty, Tobiasz rzekł do Rafała: «Bracie Azariaszu, powiedz Raguelowi, aby mi dał moją siostrę, Sarę, za żonę». A Raguel posłyszał te słowa i rzekł do młodzieńca: «Jedz i pij, i raduj się tej nocy! Oprócz ciebie bowiem, bracie, nie ma żadnego człowieka, który by miał prawo wziąć moją córkę, Sarę, za żonę. Także i ja nie mam władzy dać jej innemu mężowi poza tobą, ponieważ ty jesteś najbliższym krewnym. Ale, moje dziecko, muszę ci wyznać prawdę: Dałem ją już siedmiu mężom spośród naszych braci, i wszyscy umarli tej nocy, w której zbliżali się do niej. A teraz, dziecko, jedz i pij, a Pan będzie działał przez was».
I rzekł Tobiasz: «Nie będę jadł i pił tak długo, dopóki ty nie rozstrzygniesz mojej sprawy». Odpowiedział mu Raguel: «Ja to zrobię. Ona jest dana tobie zgodnie z postanowieniem księgi Prawa Mojżesza i niebo też postanowiło, abym ci ją dał. Weź więc swoją siostrę! Od teraz ty jesteś jej bratem, a ona twoją siostrą. Jest ona dana tobie od dziś na zawsze. Niech Pan nieba będzie, dziecko, łaskawy dla was tej nocy i niech okaże wam miłosierdzie i da pokój!» Potem Raguel zawołał swoją córkę, Sarę, i przyszła do niego. A on ujął jej rękę i oddał ją Tobiaszowi, i rzekł: «Weź ją zgodnie z postanowieniem i wyrokiem zapisanym w księdze Prawa Mojżesza, że tobie należy ją dać za żonę. Masz ją i zaprowadź ją w zdrowiu do swego ojca. A Bóg nieba niech was obdarzy pokojem!»
Potem zawołał jej matkę i polecił, aby przyniosła zwój papirusu, i napisał na nim zaświadczenie o zawartym małżeństwie oraz to, że daje mu ją za żonę, zgodnie z wyrokiem Prawa Mojżesza. Teraz dopiero zaczęto jeść i pić.
A Raguel zawołał swoją żonę, Ednę, i rzekł do niej: «Siostro, przygotuj inną sypialnię i wprowadź ją tam». Ona, udawszy się do sypialni, przygotowała posłania, jak jej polecił. I wprowadziła tam Sarę, i zaczęła płakać nad nią. Potem otarła łzy i rzekła do niej: «Ufaj, córko, Pan nieba obdarzy cię radością w miejsce twego smutku. Ufaj, córko!» I wyszła od niej.
Rodzice wyszli i zamknęli drzwi do sypialni. Tobiasz podniósł się z łóżka i powiedział do niej: «Wstań, siostro, módlmy się i błagajmy Pana naszego, aby okazał nam miłosierdzie i ocalił nas». Wstała i ona i zaczęli się modlić i błagać, aby dostąpili ocalenia. I zaczęli tak mówić:
«Bądź uwielbiony, Boże ojców naszych, i niech będzie uwielbione imię Twoje na wieki przez wszystkie pokolenia! Niech Cię wielbią niebiosa i wszystkie Twoje stworzenia po wszystkie wieki. Ty stworzyłeś Adama, i stworzyłeś dla niego pomocną ostoję – Ewę, jego żonę, i z obojga powstał rodzaj ludzki. I Ty rzekłeś: Nie jest dobrze być człowiekowi samemu, uczyńmy mu pomoc podobną do niego. A teraz nie dla rozpusty biorę tę siostrę moją za żonę, ale dla prawdziwego związku. Okaż mnie i jej miłosierdzie i pozwól razem dożyć starości!»
I powiedzieli kolejno: «Amen, amen!» A potem spali całą noc.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 128 (127), 1b-2. 3. 4-5)

Refren: Szczęśliwy człowiek, który służy Panu.

Szczęśliwy człowiek, który służy Panu *
i chodzi Jego drogami.
Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich, *
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.

Refren: Szczęśliwy człowiek, który służy Panu.

Małżonka twoja jak płodny szczep winny *
w zaciszu twego domu.
Synowie twoi jak oliwne gałązki *
dokoła twego stołu.

Refren: Szczęśliwy człowiek, który służy Panu.

Tak będzie błogosławiony człowiek, *
który służy Panu.
Niech cię z Syjonu Pan błogosławi
i obyś oglądał pomyślność Jeruzalem *
przez wszystkie dni twego życia.

Refren: Szczęśliwy człowiek, który służy Panu.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Tm 1, 10b)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, śmierć zwyciężył,
a na życie rzucił światło przez Ewangelię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Mk 12, 28b-34)

Przykazanie miłości

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Jeden z uczonych w Piśmie podszedł do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?»
Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: „Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Nie ma innego przykazania większego od tych».
Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego znaczy daleko więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary».
Jezus, widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się Go więcej pytać.

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

„Słuchaj, Izraelu!”


Paradoks najważniejszego przykazania rozpoczyna się wraz z pierwszym słowem: „Słuchaj!”. Tylko ten, kto słucha słowa Bożego, karmi się nim, może doświadczyć wypełnienia trojakiej relacji miłości. Miłość do Boga jest owocem słuchania Jego słowa, przyjęcia go jako światła, uznania jego mocy wobec naszych słabości. Przyjęte Słowo owocuje w naszym życiu wiarą. Słuchając Słowa, odkrywając miłość Boga do nas, zaczynamy akceptować historię naszego życia, zaczynamy kochać samych siebie. A owocem tej akceptacji, czyli miłości do siebie, jest miłość do naszych bliźnich. A ten, kto kocha, staje się szczęśliwy.

Panie Jezu, proszę Cię za tymi, którzy cierpią w złości i nienawiści, za tymi, którzy uciekają przed samymi sobą w nałogi. Poślij im zwiastunów Twej miłości, przemień ich życie tak, aby mogli kochać.

Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2013”
Autor: ks. Maciej Warowny
Edycja Świętego Pawła