Czytania

Strona główna Czytania

WTOREK IX TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II


PIERWSZE CZYTANIE (2 P 3, 12-15a. 17-18)

Oczekujemy nowego nieba i nowej ziemi

Czytanie z Drugiego Listu Świętego Piotra Apostoła

Najmilsi:
Oczekujecie i staracie się przyśpieszyć przyjście dnia Bożego, który sprawi, że niebo, płonąc, pójdzie na zagładę, a gwiazdy w ogniu się rozsypią. Oczekujemy jednak, według obietnicy, nowego nieba i nowej ziemi, w których zamieszka sprawiedliwość. Dlatego, umiłowani, oczekując tego, starajcie się, aby On was znalazł bez plamy i skazy – w pokoju, a cierpliwość Pana naszego uważajcie za zbawienną.
Wy zatem, umiłowani, wiedząc o tym wcześniej, strzeżcie się, abyście dając się uwieść błędom tych, którzy nie szanują praw Bożych, własnej stałości nie doprowadzili do upadku. Wzrastajcie zaś w łasce i poznaniu Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa! Jemu chwała zarówno teraz, jak i do dnia wieczności! Amen.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 90 (89), 2 i 4. 10. 14 i 16)

Refren: Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką.

Zanim narodziły się góry,
nim powstał świat i ziemia, *
od wieku po wiek Ty jesteś Bogiem.
Bo tysiąc lat w Twoich oczach
jest jak wczorajszy dzień, który minął, *
albo straż nocna.

Refren: Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką.

Miarą naszego życia jest lat siedemdziesiąt, *
osiemdziesiąt, gdy jesteśmy mocni.
A większość z nich to trud i marność, *
bo szybko mijają, my zaś odlatujemy.

Refren: Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką.

Nasyć nas o świcie swoją łaską, *
abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć.
Niech sługom Twoim ukaże się Twe dzieło, *
a Twoja chwała nad ich synami.

Refren: Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ef 1, 17-18)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Niech Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, przeniknie nasze serca swoim światłem,
abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Mk 12, 13-17)

Podatek należny cezarowi

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Uczeni w Piśmie i starsi posłali do Jezusa kilku faryzeuszów i zwolenników Heroda, którzy mieli podchwycić Go w mowie. Ci przyszli i rzekli do Niego: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i na nikim ci nie zależy. Bo nie oglądasz się na osobę ludzką, lecz drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie? Mamy płacić czy nie płacić?»
Lecz On poznał ich obłudę i rzekł do nich: «Czemu wystawiacie Mnie na próbę? Przynieście mi denara; chcę zobaczyć». Przynieśli, a On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?»
Odpowiedzieli Mu: «Cezara».
Wówczas Jezus rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga».
I byli pełni podziwu dla Niego

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Oddać Bogu to, co Mu się należy

Kolejny spór z Jezusem. Ewangelista bardzo precyzyjnie przedstawia motyw działania faryzeuszy i zwolenników Heroda. Przychodzą do Jezusa, „aby złapać Go za słowo”. Nie ma w nich szczerej intencji, lecz przebiegłość. Nie chodzi im o szukanie prawdy, ale o udowodnienie swojej racji. Pytanie rozpoczyna się od pochlebstwa. W ich ustach nie brzmi ono wiarygodnie, choć samo w sobie jest prawdą. Jezus nie dba o względy ludzkie, a drogi Bożej naucza zgodnie z prawdą. Gdyby jednak Jego rozmówcy szczerze w to wierzyli, nie przyszliby z wypaczonym nastawieniem. Jezus przejrzał ich i odpowiada w sposób jednoznaczny, który obala podstęp adwersarzy. Człowiek ma nie tylko zobowiązania wobec władzy świeckiej, ale Bogu powinien również oddać to, co się Bogu należy.

Panie Jezu, wiem, że nie przyszedłeś po to na świat, aby nauczyć nas tylko powinności wobec ziemskiej władzy, ale po to, aby doprowadzić nas do Ojca. Daj mi siłę, abym z zapałem szukał tego, co prowadzi do Niego. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024

o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła