PONIEDZIAŁEK XXVIII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (Ga 4, 22-24. 26-27. 31 – 5, 1)
Nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Galatów
Bracia:
Napisane jest, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej. Lecz ten z niewolnicy urodził się tylko według ciała, ten zaś z wolnej – na skutek obietnicy.
Wydarzenia te mają jeszcze sens alegoryczny: niewiasty te wyobrażają dwa przymierza; jedno, zawarte pod górą Synaj, rodzi ku niewoli, a wyobraża je Hagar. Natomiast górne Jeruzalem cieszy się wolnością i ono jest naszą matką. Wszak napisane jest: «Wesel się, niepłodna, która nie rodziłaś, wykrzykuj z radości, która nie znałaś bólów rodzenia, bo więcej dzieci ma samotna niż ta, która żyje z mężem».
Tak to, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej. Ku wolności wyswobodził nas Chrystus. A zatem trwajcie w niej i nie poddawajcie się na nowo pod jarzmo niewoli!
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 113 (112), 1b-2. 3-4. 5a i 6-7)
Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
Albo: Alleluja.
Chwalcie, słudzy Pańscy, *
chwalcie imię Pana.
Niech imię Pana będzie błogosławione *
teraz i na wieki.
Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
Od wschodu aż do zachodu słońca *
niech będzie pochwalone imię Pana.
Pan jest wywyższony ponad wszystkie ludy, *
ponad niebiosa sięga Jego chwała.
Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
Kto jest jak nasz Pan Bóg, *
co w dół spogląda na niebo i na ziemię?
Podnosi z prochu nędzarza *
i dźwiga z gnoju ubogiego.
Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ps 95 (94), 8a. 7d)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 11, 29-32)
Znak proroka Jonasza: śmierć i zmartwychwstanie
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: «To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.
Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon.
Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Ga 4, 22-24. 26-27. 31 – 5, 1)
Nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Galatów
Bracia:
Napisane jest, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej. Lecz ten z niewolnicy urodził się tylko według ciała, ten zaś z wolnej – na skutek obietnicy.
Wydarzenia te mają jeszcze sens alegoryczny: niewiasty te wyobrażają dwa przymierza; jedno, zawarte pod górą Synaj, rodzi ku niewoli, a wyobraża je Hagar. Natomiast górne Jeruzalem cieszy się wolnością i ono jest naszą matką. Wszak napisane jest: «Wesel się, niepłodna, która nie rodziłaś, wykrzykuj z radości, która nie znałaś bólów rodzenia, bo więcej dzieci ma samotna niż ta, która żyje z mężem».
Tak to, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej. Ku wolności wyswobodził nas Chrystus. A zatem trwajcie w niej i nie poddawajcie się na nowo pod jarzmo niewoli!
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 113 (112), 1b-2. 3-4. 5a i 6-7)
Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
Albo: Alleluja.
Chwalcie, słudzy Pańscy, *
chwalcie imię Pana.
Niech imię Pana będzie błogosławione *
teraz i na wieki.
Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
Od wschodu aż do zachodu słońca *
niech będzie pochwalone imię Pana.
Pan jest wywyższony ponad wszystkie ludy, *
ponad niebiosa sięga Jego chwała.
Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
Kto jest jak nasz Pan Bóg, *
co w dół spogląda na niebo i na ziemię?
Podnosi z prochu nędzarza *
i dźwiga z gnoju ubogiego.
Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ps 95 (94), 8a. 7d)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 11, 29-32)
Znak proroka Jonasza: śmierć i zmartwychwstanie
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: «To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.
Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon.
Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Wzywanie do nawrócenia
Znaki, jakich dokonuje Jezus, są potwierdzeniem Jego nauki. Nie są po to, by zaskoczyć odbiorców lub wywołać zdziwienie, nie są „sztuczkami” dla zdobycia popularności. Mają ukazać zbawczy zamiar Boga wobec ludzkości i potwierdzają boską moc, z jaką działa Jezus. Są tak samo ważne i wymowne, jak słowa, które głosi Pan. Ewangelia to nie tylko nauka, ale właśnie dokonane przez Jezusa znaki/cuda, a także całe Jego ziemskie życie. Więc jeśli ktoś z idących za Nim domaga się znaku tylko dlatego, aby być świadkiem czegoś nadzwyczajnego, skazuje się na surową ocenę: „To pokolenie to ludzie źli”. Znak wprawdzie będzie dany, ale inaczej, niż tego oczekują ludzie. Tym znakiem jest Syn Człowieczy głoszący słowo wzywające do nawrócenia, podobnie jak czynił to Jonasz. Mieszkańcy Niniwy, do których zwracał się prorok, nawrócili się. Teraz to zadanie stoi najpierw przed słuchaczami Jezusa, ale skierowane jest także do nas – żyjących dzisiaj.
Panie Jezu, Ty i mnie wzywasz do nawrócenia. Niech Twoje słowo zmienia moje serce, bym słuchając go, przyjmował je w szczerości, a rozumiejąc, czynił z niego punkt odniesienia dla moich życiowych decyzji. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Wzywanie do nawrócenia
Znaki, jakich dokonuje Jezus, są potwierdzeniem Jego nauki. Nie są po to, by zaskoczyć odbiorców lub wywołać zdziwienie, nie są „sztuczkami” dla zdobycia popularności. Mają ukazać zbawczy zamiar Boga wobec ludzkości i potwierdzają boską moc, z jaką działa Jezus. Są tak samo ważne i wymowne, jak słowa, które głosi Pan. Ewangelia to nie tylko nauka, ale właśnie dokonane przez Jezusa znaki/cuda, a także całe Jego ziemskie życie. Więc jeśli ktoś z idących za Nim domaga się znaku tylko dlatego, aby być świadkiem czegoś nadzwyczajnego, skazuje się na surową ocenę: „To pokolenie to ludzie źli”. Znak wprawdzie będzie dany, ale inaczej, niż tego oczekują ludzie. Tym znakiem jest Syn Człowieczy głoszący słowo wzywające do nawrócenia, podobnie jak czynił to Jonasz. Mieszkańcy Niniwy, do których zwracał się prorok, nawrócili się. Teraz to zadanie stoi najpierw przed słuchaczami Jezusa, ale skierowane jest także do nas – żyjących dzisiaj.
Panie Jezu, Ty i mnie wzywasz do nawrócenia. Niech Twoje słowo zmienia moje serce, bym słuchając go, przyjmował je w szczerości, a rozumiejąc, czynił z niego punkt odniesienia dla moich życiowych decyzji. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła