SOBOTA II TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I
PIERWSZE CZYTANIE (Hbr 9, 1-3. 11-14)
Liturgia Starego Przymierza obrazem Odkupienia
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Bracia: Pierwsze przymierze zawierało przepisy służby Bożej i posiadało ziemski przybytek. Był to namiot, w którego pierwszej części, zwanej Miejscem Świętym, znajdował się świecznik, stół i chleby pokładne. Za drugą zaś zasłoną był przybytek, który nosił nazwę «Święte Świętych».
Ale Chrystus, zjawiwszy się jako arcykapłan dóbr przyszłych, przez wyższy i doskonalszy, i nie ręką – to jest nie na tym świecie – uczyniony przybytek, ani przez krew kozłów i cielców, lecz przez własną krew wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego, zdobywszy wieczne odkupienie.
Jeśli bowiem krew kozłów i cielców oraz popiół z krowy, którymi skrapia się zanieczyszczonych, sprawiają oczyszczenie ciała, to o ile bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści wasze sumienia z martwych uczynków, abyście służyć mogli Bogu żywemu.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 47, 2-3. 6-7. 8-9)
Refren: Pan wśród radości wstępuje do nieba.
Wszystkie narody klaskajcie w dłonie, *
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
bo Pan najwyższy i straszliwy, *
jest wielkim Królem nad całą ziemią.
Refren: Pan wśród radości wstępuje do nieba.
Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków, *
Pan wstępuje przy dźwięku trąby.
Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie, *
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.
Refren: Pan wśród radości wstępuje do nieba.
Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi, *
hymn zaśpiewajcie!
Bóg króluje nad narodami, *
Bóg zasiada na swym świętym tronie.
Refren: Pan wśród radości wstępuje do nieba.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Dz 16, 14b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Otwórz, Panie, nasze serca,
abyśmy uważnie słuchali słów Syna Twojego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 3, 20-21)
Rodzina niepokoi się o Jezusa
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus przyszedł do domu, a tłum znów się zbierał, tak, że nawet posilić się nie mogli. Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem: «Odszedł od zmysłów».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Hbr 9, 1-3. 11-14)
Liturgia Starego Przymierza obrazem Odkupienia
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Bracia: Pierwsze przymierze zawierało przepisy służby Bożej i posiadało ziemski przybytek. Był to namiot, w którego pierwszej części, zwanej Miejscem Świętym, znajdował się świecznik, stół i chleby pokładne. Za drugą zaś zasłoną był przybytek, który nosił nazwę «Święte Świętych».
Ale Chrystus, zjawiwszy się jako arcykapłan dóbr przyszłych, przez wyższy i doskonalszy, i nie ręką – to jest nie na tym świecie – uczyniony przybytek, ani przez krew kozłów i cielców, lecz przez własną krew wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego, zdobywszy wieczne odkupienie.
Jeśli bowiem krew kozłów i cielców oraz popiół z krowy, którymi skrapia się zanieczyszczonych, sprawiają oczyszczenie ciała, to o ile bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści wasze sumienia z martwych uczynków, abyście służyć mogli Bogu żywemu.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 47, 2-3. 6-7. 8-9)
Refren: Pan wśród radości wstępuje do nieba.
Wszystkie narody klaskajcie w dłonie, *
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
bo Pan najwyższy i straszliwy, *
jest wielkim Królem nad całą ziemią.
Refren: Pan wśród radości wstępuje do nieba.
Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków, *
Pan wstępuje przy dźwięku trąby.
Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie, *
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.
Refren: Pan wśród radości wstępuje do nieba.
Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi, *
hymn zaśpiewajcie!
Bóg króluje nad narodami, *
Bóg zasiada na swym świętym tronie.
Refren: Pan wśród radości wstępuje do nieba.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Dz 16, 14b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Otwórz, Panie, nasze serca,
abyśmy uważnie słuchali słów Syna Twojego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 3, 20-21)
Rodzina niepokoi się o Jezusa
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus przyszedł do domu, a tłum znów się zbierał, tak, że nawet posilić się nie mogli. Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem: «Odszedł od zmysłów».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Przyjęcie nauki Jezusa wyrazem jedności
Czy chcemy być krewnymi Jezusa? Bratem, siostrą, a nawet Jego matką? Nie pytajmy, czy to możliwe, zapytajmy siebie, czy tego pragniemy. Jezus działa cuda, wyrzuca złe duchy, a tłum zamiast być mu wdzięczny, zamiast Go słuchać i wprowadzać w życie Jego naukę, zarzuca Mu, że robi to mocą szatana. Człowiek w swoim zaślepieniu potrafi nazywać złem to, co Boże, a dobrem to, co jest odrzuceniem prawdziwego Boga. Bo czy złego ducha z człowieka będzie wyrzucał człowiek Boży, czy zniewolony przez szatana? Przyglądając się uważnie całej historii zbawienia, zauważymy, że bardzo często osoby uprzywilejowane, mające wydawałoby się większy i lepszy dostęp do Boga, nie korzystają z tego lub przez swoją nieroztropność tracą to, co posiadają najcenniejszego. Odwracając sytuację: czy możemy powiedzieć, że chrześcijanin, który w pełni świadomie odrzuca Boże przykazania, marginalizuje ich znaczenie albo chociaż tylko w części nie zgadza się z nimi, dalej może siebie nazywać uczniem Chrystusa? Jezus zaprasza nas, abyśmy budowali jedność. Aby nasze czyny, postawy były pozytywną odpowiedzią na Jego nauczanie. Bóg nie jest tyranem, nie zmusza nas do wypełniania Jego nauczania, ale pragnie, aby nasze czyny wypływały z miłości oraz wiary w Niego. Jezus zachęca każdego z nas, abyśmy stali się Jego krewnymi, Jego braćmi i siostrami. Jak to zrobić? „Kto wypełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie – mówi Jezus – ten jest moim bratem, siostrą i matką” (Mt 12, 50).
Jezu, Ty jesteś ze mną, a ja mam tylko dać Ci się prowadzić. Chcę być Twoim krewnym. Pomóż mi pełnić wolę Bożą. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023
ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
Przyjęcie nauki Jezusa wyrazem jedności
Czy chcemy być krewnymi Jezusa? Bratem, siostrą, a nawet Jego matką? Nie pytajmy, czy to możliwe, zapytajmy siebie, czy tego pragniemy. Jezus działa cuda, wyrzuca złe duchy, a tłum zamiast być mu wdzięczny, zamiast Go słuchać i wprowadzać w życie Jego naukę, zarzuca Mu, że robi to mocą szatana. Człowiek w swoim zaślepieniu potrafi nazywać złem to, co Boże, a dobrem to, co jest odrzuceniem prawdziwego Boga. Bo czy złego ducha z człowieka będzie wyrzucał człowiek Boży, czy zniewolony przez szatana? Przyglądając się uważnie całej historii zbawienia, zauważymy, że bardzo często osoby uprzywilejowane, mające wydawałoby się większy i lepszy dostęp do Boga, nie korzystają z tego lub przez swoją nieroztropność tracą to, co posiadają najcenniejszego. Odwracając sytuację: czy możemy powiedzieć, że chrześcijanin, który w pełni świadomie odrzuca Boże przykazania, marginalizuje ich znaczenie albo chociaż tylko w części nie zgadza się z nimi, dalej może siebie nazywać uczniem Chrystusa? Jezus zaprasza nas, abyśmy budowali jedność. Aby nasze czyny, postawy były pozytywną odpowiedzią na Jego nauczanie. Bóg nie jest tyranem, nie zmusza nas do wypełniania Jego nauczania, ale pragnie, aby nasze czyny wypływały z miłości oraz wiary w Niego. Jezus zachęca każdego z nas, abyśmy stali się Jego krewnymi, Jego braćmi i siostrami. Jak to zrobić? „Kto wypełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie – mówi Jezus – ten jest moim bratem, siostrą i matką” (Mt 12, 50).
Jezu, Ty jesteś ze mną, a ja mam tylko dać Ci się prowadzić. Chcę być Twoim krewnym. Pomóż mi pełnić wolę Bożą. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła