CZWARTEK II TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (1 Sm 18, 6-9; 19, 1-7)
Saul zazdrości Dawidowi uznania
Czytanie z Pierwszej Księgi Samuela
Gdy Dawid wracał po zabiciu Filistyna, kobiety ze wszystkich miast wyszły ze śpiewem i tańcami naprzeciw króla Saula, przy wtórze bębnów, okrzyków i cymbałów. I zaśpiewały kobiety wśród grania i tańców: «Pobił Saul tysiące, a Dawid dziesiątki tysięcy». A Saul bardzo się rozgniewał, bo nie podobały mu się te słowa. Mówił: «Dawidowi przyznały dziesiątki tysięcy, a mnie tylko tysiące. Brak mu jedynie królowania». I od tego dnia Saul patrzył na Dawida zazdrosnym okiem.
Saul namawiał syna swego, Jonatana, i wszystkie sługi swoje, by zabili Dawida. Jonatan jednak bardzo upodobał sobie Dawida. Uprzedził więc Jonatan Dawida, mówiąc: «Ojciec mój, Saul, pragnie cię zabić. Od rana miej się na baczności; udaj się do jakiejś kryjówki i pozostań w ukryciu. Tymczasem ja pójdę, by stanąć przy mym ojcu na polu, gdzie ty się będziesz znajdował. Ja sam porozmawiam o tobie z ojcem. Zobaczę, co będzie, i o tym cię zawiadomię».
Jonatan mówił życzliwie o Dawidzie ze swym ojcem, Saulem; powiedział mu: «Niechaj nie zgrzeszy król przeciw swojemu słudze, Dawidowi! Nie zawinił on przeciw tobie, a czyny jego są dla ciebie bardzo pożyteczne. On przecież swoje życie narażał, on zabił Filistyna, dzięki niemu Pan dał całemu Izraelowi wielkie zwycięstwo. Patrzyłeś na to i cieszyłeś się. Dlaczego więc masz zamiar zgrzeszyć przeciw niewinnej krwi, bez przyczyny zabijając Dawida?» Posłuchał Saul Jonatana i złożył przysięgę: «Na życie Pana, nie będzie zabity!»
Zawołał Jonatan Dawida i powtórzył mu całą rozmowę. Potem zaprowadził Dawida do Saula i Dawid został u niego jak poprzednio.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 56 (55), 2-3. 9-10. 12-13)
Refren: Bogu zaufam, nie będę się lękał.
Zmiłuj się nade mną, Boże, bo prześladuje mnie człowiek, *
uciska mnie w nieustannej walce.
Wrogowie moi wciąż mnie prześladują, *
liczni są ci, którzy ze mną walczą.
Refren: Bogu zaufam, nie będę się lękał.
Ty zapisałeś moje życie tułacze †
i przechowałeś łzy moje w swym bukłaku, *
czyż nie są spisane w Twej księdze?
Odstąpią moi wrogowie w dniu, gdy Cię wezwę, *
po tym poznam, że Bóg jest ze mną.
Refren: Bogu zaufam, nie będę się lękał.
W Bogu pokładam nadzieję, nie będę się lękał, *
cóż może uczynić mi człowiek?
Wiążą mnie, Boże, śluby, które Ci złożyłem, *
Tobie oddam ofiary pochwalne.
Refren: Bogu zaufam, nie będę się lękał.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Tm 1, 10b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, śmierć zwyciężył,
a na życie rzucił światło przez Ewangelię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 3, 7-12)
Podziw tłumów dla Jezusa
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus oddalił się ze swymi uczniami w stronę jeziora. A przyszło za Nim wielkie mnóstwo ludzi z Galilei. Także z Judei, z Jerozolimy, z Idumei i Zajordania oraz z okolic Tyru i Sydonu szło do Niego mnóstwo wielkie na wieść o tym, jak wiele działał. Toteż polecił swym uczniom, żeby łódka była dla Niego stale w pogotowiu ze względu na tłum, aby na Niego nie napierano. Wielu bowiem uzdrowił i wskutek tego wszyscy, którzy mieli jakieś choroby, cisnęli się do Niego, aby Go dotknąć. Nawet duchy nieczyste, na Jego widok, padały przed Nim i wołały: «Ty jesteś Syn Boży». Lecz On surowo im zabraniał, żeby Go nie ujawniały.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (1 Sm 18, 6-9; 19, 1-7)
Saul zazdrości Dawidowi uznania
Czytanie z Pierwszej Księgi Samuela
Gdy Dawid wracał po zabiciu Filistyna, kobiety ze wszystkich miast wyszły ze śpiewem i tańcami naprzeciw króla Saula, przy wtórze bębnów, okrzyków i cymbałów. I zaśpiewały kobiety wśród grania i tańców: «Pobił Saul tysiące, a Dawid dziesiątki tysięcy». A Saul bardzo się rozgniewał, bo nie podobały mu się te słowa. Mówił: «Dawidowi przyznały dziesiątki tysięcy, a mnie tylko tysiące. Brak mu jedynie królowania». I od tego dnia Saul patrzył na Dawida zazdrosnym okiem.
Saul namawiał syna swego, Jonatana, i wszystkie sługi swoje, by zabili Dawida. Jonatan jednak bardzo upodobał sobie Dawida. Uprzedził więc Jonatan Dawida, mówiąc: «Ojciec mój, Saul, pragnie cię zabić. Od rana miej się na baczności; udaj się do jakiejś kryjówki i pozostań w ukryciu. Tymczasem ja pójdę, by stanąć przy mym ojcu na polu, gdzie ty się będziesz znajdował. Ja sam porozmawiam o tobie z ojcem. Zobaczę, co będzie, i o tym cię zawiadomię».
Jonatan mówił życzliwie o Dawidzie ze swym ojcem, Saulem; powiedział mu: «Niechaj nie zgrzeszy król przeciw swojemu słudze, Dawidowi! Nie zawinił on przeciw tobie, a czyny jego są dla ciebie bardzo pożyteczne. On przecież swoje życie narażał, on zabił Filistyna, dzięki niemu Pan dał całemu Izraelowi wielkie zwycięstwo. Patrzyłeś na to i cieszyłeś się. Dlaczego więc masz zamiar zgrzeszyć przeciw niewinnej krwi, bez przyczyny zabijając Dawida?» Posłuchał Saul Jonatana i złożył przysięgę: «Na życie Pana, nie będzie zabity!»
Zawołał Jonatan Dawida i powtórzył mu całą rozmowę. Potem zaprowadził Dawida do Saula i Dawid został u niego jak poprzednio.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 56 (55), 2-3. 9-10. 12-13)
Refren: Bogu zaufam, nie będę się lękał.
Zmiłuj się nade mną, Boże, bo prześladuje mnie człowiek, *
uciska mnie w nieustannej walce.
Wrogowie moi wciąż mnie prześladują, *
liczni są ci, którzy ze mną walczą.
Refren: Bogu zaufam, nie będę się lękał.
Ty zapisałeś moje życie tułacze †
i przechowałeś łzy moje w swym bukłaku, *
czyż nie są spisane w Twej księdze?
Odstąpią moi wrogowie w dniu, gdy Cię wezwę, *
po tym poznam, że Bóg jest ze mną.
Refren: Bogu zaufam, nie będę się lękał.
W Bogu pokładam nadzieję, nie będę się lękał, *
cóż może uczynić mi człowiek?
Wiążą mnie, Boże, śluby, które Ci złożyłem, *
Tobie oddam ofiary pochwalne.
Refren: Bogu zaufam, nie będę się lękał.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Tm 1, 10b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, śmierć zwyciężył,
a na życie rzucił światło przez Ewangelię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 3, 7-12)
Podziw tłumów dla Jezusa
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus oddalił się ze swymi uczniami w stronę jeziora. A przyszło za Nim wielkie mnóstwo ludzi z Galilei. Także z Judei, z Jerozolimy, z Idumei i Zajordania oraz z okolic Tyru i Sydonu szło do Niego mnóstwo wielkie na wieść o tym, jak wiele działał. Toteż polecił swym uczniom, żeby łódka była dla Niego stale w pogotowiu ze względu na tłum, aby na Niego nie napierano. Wielu bowiem uzdrowił i wskutek tego wszyscy, którzy mieli jakieś choroby, cisnęli się do Niego, aby Go dotknąć. Nawet duchy nieczyste, na Jego widok, padały przed Nim i wołały: «Ty jesteś Syn Boży». Lecz On surowo im zabraniał, żeby Go nie ujawniały.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Moc słowa i moc łaski
Nauka, jaką głosi Jezus, połączona z uzdrowieniami, przyciąga słuchaczy z różnych stron. Jest ich wielu. To, co wprawia wszystkich w podziw, to uzdrowienia z chorób. Budzą wdzięczność uzdrowionych i zachwyt tłumów. Moc Jezusa nad duchami nieczystymi jest równie wyjątkowa. W Jezusie objawia się wielka moc słowa i nadzwyczajna moc łaski. Oto Syn Boży, który przyszedł zbawić człowieka. Zbawienie, które przynosi, oznacza wyzwolenie z cierpienia i przywrócenie stanu łaski. Na razie są to znaki uprzedzające to, co w pełni zrealizuje się przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Ale są to znaki Bożej mocy. Jezus nie jest zwykłym wędrownym nauczycielem, lecz Tym, na którego czekała ludzkość. Dobrze jest być w gronie entuzjastów słuchających Jego słowa i doświadczających mocy łaski. Na ogół ci, którzy towarzyszą Jezusowi, to ludzie prości, niestawiający Bogu żadnych warunków. Są też inni, którzy słuchają przekornie, chcąc Go oskarżyć o coś, co nie zgadza się z ich wizją Boga.
Panie Jezu, dozwól mi radować się Twoją obecnością, szukać Ciebie i znajdować w działaniu łaski. Chcę iść za Tobą w szczerości serca, prostocie umysłu i w miłosnej zgodzie woli. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Moc słowa i moc łaski
Nauka, jaką głosi Jezus, połączona z uzdrowieniami, przyciąga słuchaczy z różnych stron. Jest ich wielu. To, co wprawia wszystkich w podziw, to uzdrowienia z chorób. Budzą wdzięczność uzdrowionych i zachwyt tłumów. Moc Jezusa nad duchami nieczystymi jest równie wyjątkowa. W Jezusie objawia się wielka moc słowa i nadzwyczajna moc łaski. Oto Syn Boży, który przyszedł zbawić człowieka. Zbawienie, które przynosi, oznacza wyzwolenie z cierpienia i przywrócenie stanu łaski. Na razie są to znaki uprzedzające to, co w pełni zrealizuje się przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Ale są to znaki Bożej mocy. Jezus nie jest zwykłym wędrownym nauczycielem, lecz Tym, na którego czekała ludzkość. Dobrze jest być w gronie entuzjastów słuchających Jego słowa i doświadczających mocy łaski. Na ogół ci, którzy towarzyszą Jezusowi, to ludzie prości, niestawiający Bogu żadnych warunków. Są też inni, którzy słuchają przekornie, chcąc Go oskarżyć o coś, co nie zgadza się z ich wizją Boga.
Panie Jezu, dozwól mi radować się Twoją obecnością, szukać Ciebie i znajdować w działaniu łaski. Chcę iść za Tobą w szczerości serca, prostocie umysłu i w miłosnej zgodzie woli. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła