SOBOTA I TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (1 Sm 9, 1-4. 17-19; 10, 1)
Namaszczenie Saula na króla
Czytanie z Pierwszej Księgi Samuela
Był pewien dzielny wojownik z rodu Beniamina – a na imię mu było Kisz, syn Abiela, syna Serora, syna Bekorata, syna Afijacha, syna Beniamina. Miał on syna imieniem Saul, wysokiego i dorodnego, a nie było od niego piękniejszego człowieka wśród synów izraelskich. Wzrostem o głowę przewyższał cały lud.
Gdy zaginęły oślice Kisza, ojca Saula, rzekł Kisz do swego syna, Saula: «Weź z sobą jednego z chłopców i udaj się na poszukiwanie oślic». Przeszli więc przez górę Efraima, przeszli przez ziemię Szalisza, lecz ich nie znaleźli. Powędrowali przez krainę Szaalim: tam ich nie było. Poszli do ziemi Jemini i również nie znaleźli.
Kiedy Samuel spostrzegł Saula, odezwał się do niego Pan: «Oto ten człowiek, o którym ci mówiłem, ten, który ma rządzić moim ludem».
Saul podszedł tymczasem do Samuela w bramie i rzekł: «Wskaż mi, proszę, gdzie jest dom Widzącego». Samuel odparł Saulowi: «To ja jestem Widzący. Chodź ze mną na wyżynę! Dziś jeść będziecie ze mną, a jutro pozwolę ci odejść, powiem ci też wszystko, co jest w twym sercu».
Samuel wziął wtedy naczyńko z olejem i wylał na głowę Saula, ucałował go i rzekł: «Czyż nie namaścił cię Pan na wodza nad swoim dziedzictwem?»
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 21 (20), 2-3. 4-5. 6-7)
Refren: Król się weseli z Twej potęgi, Panie.
Panie, król się weseli z Twojej potęgi *
i z Twej pomocy tak bardzo się cieszy.
Spełniłeś pragnienie jego serca *
i nie odmówiłeś błaganiom warg jego.
Refren: Król się weseli z Twej potęgi, Panie.
Pomyślne błogosławieństwo wcześniej zesłałeś na niego, *
szczerozłotą koronę włożyłeś mu na głowę.
Prosił Ciebie o życie, *
Ty go obdarzyłeś długimi dniami na wieki i na zawsze.
Refren: Król się weseli z Twej potęgi, Panie.
Wielka jest jego chwała dzięki Twej pomocy, *
ozdobiłeś go dostojeństwem i blaskiem.
Gdyż błogosławieństwem uczyniłeś go na wieki, *
napełniłeś go radością Twojej obecności.
Refren: Król się weseli z Twej potęgi, Panie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (SIGLA)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 2, 13-17)
Powołanie Mateusza
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus wyszedł znowu nad jezioro. Cały lud przychodził do Niego, a On go nauczał. A przechodząc, ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego na komorze celnej, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną!» Ten wstał i poszedł za Nim.
Gdy Jezus siedział w jego domu przy stole, wielu celników i grzeszników siedziało razem z Jezusem i Jego uczniami. Wielu bowiem było tych, którzy szli za Nim.
Niektórzy uczeni w Piśmie, spośród faryzeuszów, widząc, że je z grzesznikami i celnikami, mówili do Jego uczniów: «Czemu On je i pije z celnikami i grzesznikami?»
Jezus, usłyszawszy to, rzekł do nich: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem, aby powołać sprawiedliwych, ale grzeszników».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (1 Sm 9, 1-4. 17-19; 10, 1)
Namaszczenie Saula na króla
Czytanie z Pierwszej Księgi Samuela
Był pewien dzielny wojownik z rodu Beniamina – a na imię mu było Kisz, syn Abiela, syna Serora, syna Bekorata, syna Afijacha, syna Beniamina. Miał on syna imieniem Saul, wysokiego i dorodnego, a nie było od niego piękniejszego człowieka wśród synów izraelskich. Wzrostem o głowę przewyższał cały lud.
Gdy zaginęły oślice Kisza, ojca Saula, rzekł Kisz do swego syna, Saula: «Weź z sobą jednego z chłopców i udaj się na poszukiwanie oślic». Przeszli więc przez górę Efraima, przeszli przez ziemię Szalisza, lecz ich nie znaleźli. Powędrowali przez krainę Szaalim: tam ich nie było. Poszli do ziemi Jemini i również nie znaleźli.
Kiedy Samuel spostrzegł Saula, odezwał się do niego Pan: «Oto ten człowiek, o którym ci mówiłem, ten, który ma rządzić moim ludem».
Saul podszedł tymczasem do Samuela w bramie i rzekł: «Wskaż mi, proszę, gdzie jest dom Widzącego». Samuel odparł Saulowi: «To ja jestem Widzący. Chodź ze mną na wyżynę! Dziś jeść będziecie ze mną, a jutro pozwolę ci odejść, powiem ci też wszystko, co jest w twym sercu».
Samuel wziął wtedy naczyńko z olejem i wylał na głowę Saula, ucałował go i rzekł: «Czyż nie namaścił cię Pan na wodza nad swoim dziedzictwem?»
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 21 (20), 2-3. 4-5. 6-7)
Refren: Król się weseli z Twej potęgi, Panie.
Panie, król się weseli z Twojej potęgi *
i z Twej pomocy tak bardzo się cieszy.
Spełniłeś pragnienie jego serca *
i nie odmówiłeś błaganiom warg jego.
Refren: Król się weseli z Twej potęgi, Panie.
Pomyślne błogosławieństwo wcześniej zesłałeś na niego, *
szczerozłotą koronę włożyłeś mu na głowę.
Prosił Ciebie o życie, *
Ty go obdarzyłeś długimi dniami na wieki i na zawsze.
Refren: Król się weseli z Twej potęgi, Panie.
Wielka jest jego chwała dzięki Twej pomocy, *
ozdobiłeś go dostojeństwem i blaskiem.
Gdyż błogosławieństwem uczyniłeś go na wieki, *
napełniłeś go radością Twojej obecności.
Refren: Król się weseli z Twej potęgi, Panie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (SIGLA)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 2, 13-17)
Powołanie Mateusza
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus wyszedł znowu nad jezioro. Cały lud przychodził do Niego, a On go nauczał. A przechodząc, ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego na komorze celnej, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną!» Ten wstał i poszedł za Nim.
Gdy Jezus siedział w jego domu przy stole, wielu celników i grzeszników siedziało razem z Jezusem i Jego uczniami. Wielu bowiem było tych, którzy szli za Nim.
Niektórzy uczeni w Piśmie, spośród faryzeuszów, widząc, że je z grzesznikami i celnikami, mówili do Jego uczniów: «Czemu On je i pije z celnikami i grzesznikami?»
Jezus, usłyszawszy to, rzekł do nich: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem, aby powołać sprawiedliwych, ale grzeszników».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Potrzeba miłosierdzia
Pan Jezus kontynuuje swoje dzieło nauczania, głoszenia Dobrej Nowiny. Cuda uzdrowienia z chorób fizycznych i duchowych wzbudzają podziw i przyciągają tłumy, ale Jego słowa mają także wielką moc oddziaływania. W dzisiejszym fragmencie Ewangelii nie ma dokładnej informacji, o czym mówił Jezus, jest o tym mowa dalej: nauczał o królestwie Bożym, które zaczyna realizować się już teraz, w Jego osobie i misji, jaką spełnia. Od samego początku swojej publicznej działalności powołuje też uczniów. Tym razem powołuje do grona swoich najbliższych Lewiego (Mateusza, por. Mt 9, 9nn). Jako celnik pobierający opłaty na rzecz Rzymian należał on do grupy ludzi znienawidzonych przez faryzeuszów i wszystkich, którzy uważali siebie za sprawiedliwych. Wypowiedź Jezusa, która zamyka perykopę, jest bardzo znamienna. Stwierdza bowiem, że grzech jest chorobą, a On sam przyszedł jako odpowiedź na chorobę grzechu, aby okazać miłosierdzie. Jego misją jest zbawienie grzeszników. W tym jest nasza nadzieja.
Panie Jezu, potrzebuję Twojego miłosierdzia. Im bardziej doświadczam własnej słabości i grzeszności, tym bardziej potrzebuję Twojego spojrzenia, które pociągnie mnie do bliskości z Tobą. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Potrzeba miłosierdzia
Pan Jezus kontynuuje swoje dzieło nauczania, głoszenia Dobrej Nowiny. Cuda uzdrowienia z chorób fizycznych i duchowych wzbudzają podziw i przyciągają tłumy, ale Jego słowa mają także wielką moc oddziaływania. W dzisiejszym fragmencie Ewangelii nie ma dokładnej informacji, o czym mówił Jezus, jest o tym mowa dalej: nauczał o królestwie Bożym, które zaczyna realizować się już teraz, w Jego osobie i misji, jaką spełnia. Od samego początku swojej publicznej działalności powołuje też uczniów. Tym razem powołuje do grona swoich najbliższych Lewiego (Mateusza, por. Mt 9, 9nn). Jako celnik pobierający opłaty na rzecz Rzymian należał on do grupy ludzi znienawidzonych przez faryzeuszów i wszystkich, którzy uważali siebie za sprawiedliwych. Wypowiedź Jezusa, która zamyka perykopę, jest bardzo znamienna. Stwierdza bowiem, że grzech jest chorobą, a On sam przyszedł jako odpowiedź na chorobę grzechu, aby okazać miłosierdzie. Jego misją jest zbawienie grzeszników. W tym jest nasza nadzieja.
Panie Jezu, potrzebuję Twojego miłosierdzia. Im bardziej doświadczam własnej słabości i grzeszności, tym bardziej potrzebuję Twojego spojrzenia, które pociągnie mnie do bliskości z Tobą. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła