Czytania

Strona główna Czytania

CZWARTEK I TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I


PIERWSZE CZYTANIE (Hbr 3, 7-14)

Zachować wierność Bogu

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Bracia: Postępujcie, jak mówi Duch Święty: «Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych jak podczas buntu, w dzień kuszenia na pustyni, gdzie kusili Mnie ojcowie wasi, wystawiając na próbę, chociaż widzieli dzieła moje przez lat czterdzieści. Rozgniewałem się przeto na to pokolenie i powiedziałem: Zawsze błądzą w sercu. Oni zaś nie poznali dróg moich, toteż przysiągłem w swym gniewie: Nie wejdą do mego odpoczynku».
Baczcie, bracia, aby nie było w kimś z was przewrotnego serca niewiary, której skutkiem jest odstąpienie od Boga żywego, lecz zachęcajcie się wzajemnie każdego dnia, póki trwa to, co zwie się «dziś», aby ktoś z was nie uległ zatwardziałości przez oszustwo grzechu.
Jesteśmy bowiem współuczestnikami Chrystusa, jeśli pierwotną nadzieję do końca zachowamy silną.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 95, 6-7. 8-9. 10-11)

Refren: Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie.

Przyjdźcie, uwielbiajmy Go,padając na twarze, *
klęknijmy przed Panem, który nas stworzył.
Albowiem On jest naszym Bogiem, *
a my ludem Jego pastwiskai owcami w Jego ręku.

Refren: Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie.

Obyście dzisiaj usłyszeli głos Jego:
«Niech nie twardnieją wasze serca jak w Meriba, *
jak na pustyni w dniu Massa,
gdzie Mnie kusili wasi ojcowie,*
doświadczali Mnie, choć widzieli moje dzieła.

Refren: Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie.

Przez lat czterdzieści to pokoleniewstręt we Mnie budziło
i powiedziałem: „Są ludem o sercu zbłąkanym *
i moich dróg nie znają ”.
Przeto przysiągłem w gniewie, *
że nie wejdą do mojej krainy spoczynku».

Refren: Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 4, 23)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jezus głosił Ewangelię o królestwie
i leczył wszelkie choroby wśród ludu.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Mk 1, 40-45)

Uzdrowienie trędowatego

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Pewnego dnia przyszedł do Jezusa trędowaty i upadłszy na kolana, prosił Go: «Jeśli zechcesz, możesz mnie oczyścić». A Jezus, zdjęty litością, wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł do niego: «Chcę, bądź oczyszczony». Zaraz trąd go opuścił, i został oczyszczony.
Jezus surowo mu przykazał i zaraz go odprawił, mówiąc mu: «Bacz, abyś nikomu nic nie mówił, ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż za swe oczyszczenie ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich».
Lecz on po wyjściu zaczął wiele opowiadać i rozgłaszać to, co zaszło, tak że Jezus nie mógł już jawnie wejść do miasta, lecz przebywał w miejscach pustynnych. A ludzie zewsząd schodzili się do Niego.

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Świadectwo czy sensacja?

Nakaz milczenia wobec tak jawnego znaku powinien nas zawsze zdumiewać. Jak to możliwe, że Jezus nie chciał, aby Jego renoma była znana pośród ludzi? Przecież o to chodzi, żeby ludzie słyszeli, byli poruszeni i przyszli do Niego. Jednak dla Jezusa ważniejsze jest to, co mamy w naszym sercu, kiedy do Niego przychodzimy. Szukamy magicznego rozwiązania naszych problemów? Jakiegoś sanktuarium, w którym na pewno zostaniemy wysłuchani? Pielgrzymki, która sprawi, że Bóg nie będzie mógł odmówić naszym prośbom? A Jezus pragnie świadków, którzy będą pełnić wolę Ojca.

Tanie sensacje obiegają świat i pamięć po nich ginie. Świadectwo trwa i przywołuje do wiary w Boga. Daj mi, Panie, odróżnić jedno od drugiego i trwać przy Tobie jako świadek.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2025

ks. Maciej Warowny
Edycja Świętego Pawła