ŚWIĘTEGO JANA, APOSTOŁA I EWANGELISTY - ŚWIĘTO
PIERWSZE CZYTANIE (1 J 1, 1-4)
Oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i usłyszeli
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła.
Umiłowani:
To wam oznajmiamy, co było od początku, co usłyszeliśmy o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce – bo życie objawiło się: my je widzieliśmy, o nim zaświadczamy i oznajmiamy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione – co ujrzeliśmy i usłyszeliśmy oznajmiamy także wam, abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami. A mieć z nami współuczestnictwo znaczy: mieć je z Ojcem i z Jego Synem, Jezusem Chrystusem. Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 97, 1-2. 5-6. 11-12)
Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Pan króluje, wesel się, ziemio, *
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego, *
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.
Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *
przed obliczem Władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa, *
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Światło wschodzi dla sprawiedliwego *
i radość dla ludzi prawego serca.
Weselcie się w Panu, sprawiedliwi, *
i sławcie Jego święte imię.
Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy,
Ciebie wychwala przesławny chór Apostołów.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 20, 2-8)
Jan ujrzał i uwierzył
Słowa Ewangelii według Świętego Jana.
Pierwszego dnia po szabacie Maria Magdalena pobiegła i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu.
Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (1 J 1, 1-4)
Oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i usłyszeli
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła.
Umiłowani:
To wam oznajmiamy, co było od początku, co usłyszeliśmy o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce – bo życie objawiło się: my je widzieliśmy, o nim zaświadczamy i oznajmiamy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione – co ujrzeliśmy i usłyszeliśmy oznajmiamy także wam, abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami. A mieć z nami współuczestnictwo znaczy: mieć je z Ojcem i z Jego Synem, Jezusem Chrystusem. Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 97, 1-2. 5-6. 11-12)
Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Pan króluje, wesel się, ziemio, *
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego, *
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.
Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *
przed obliczem Władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa, *
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Światło wschodzi dla sprawiedliwego *
i radość dla ludzi prawego serca.
Weselcie się w Panu, sprawiedliwi, *
i sławcie Jego święte imię.
Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy,
Ciebie wychwala przesławny chór Apostołów.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 20, 2-8)
Jan ujrzał i uwierzył
Słowa Ewangelii według Świętego Jana.
Pierwszego dnia po szabacie Maria Magdalena pobiegła i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu.
Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Kościół, czyli wspólnota
Kim jest niewymieniony z imienia uczeń? Ten, o którym dzisiejsza Ewangelia mówi: „uczeń, którego Jezus kochał”? Tym uczniem może być każdy z nas. Jesteśmy wezwani, by biec do grobu. Nie możemy jednak zapominać, by patrzeć na innych. Nie jesteśmy sami, lecz tworzymy Kościół, czyli wspólnotę. Ten bieg ma sens właśnie z Piotrem, z uszanowaniem jego tempa i uznaniem jego pierwszeństwa. Jesteśmy różni, a jednocześnie wszyscy jesteśmy równi co do godności – jesteśmy dziećmi Boga i braćmi dla siebie wzajemnie. Bogactwem Kościoła jest jego różnorodność. Jezus dał nam świadectwo, jaką ma ona wartość, wybierając apostołów, wśród których byli zarówno prości robotnicy, jak i ludzie wykształceni. Gorliwi i pobożni, grzeszni i słabi. Dwaj uczniowie, którzy biegli do grobu, Piotr i prawdopodobnie sam autor Ewangelii, czyli Jan, byli tak różni. Nie chodzi tylko o wiek, ale także ich postępowanie. Piotr trzy razy zaparł się Jezusa, uciekł. Jan został do końca, był świadkiem śmierci.
Panie Jezu, Ty każdego obdarzasz łaską na miarę jego możliwości, łaską dostosowaną do jego potrzeb. Daj mi to, czego dziś potrzebuję. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023
ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
Kościół, czyli wspólnota
Kim jest niewymieniony z imienia uczeń? Ten, o którym dzisiejsza Ewangelia mówi: „uczeń, którego Jezus kochał”? Tym uczniem może być każdy z nas. Jesteśmy wezwani, by biec do grobu. Nie możemy jednak zapominać, by patrzeć na innych. Nie jesteśmy sami, lecz tworzymy Kościół, czyli wspólnotę. Ten bieg ma sens właśnie z Piotrem, z uszanowaniem jego tempa i uznaniem jego pierwszeństwa. Jesteśmy różni, a jednocześnie wszyscy jesteśmy równi co do godności – jesteśmy dziećmi Boga i braćmi dla siebie wzajemnie. Bogactwem Kościoła jest jego różnorodność. Jezus dał nam świadectwo, jaką ma ona wartość, wybierając apostołów, wśród których byli zarówno prości robotnicy, jak i ludzie wykształceni. Gorliwi i pobożni, grzeszni i słabi. Dwaj uczniowie, którzy biegli do grobu, Piotr i prawdopodobnie sam autor Ewangelii, czyli Jan, byli tak różni. Nie chodzi tylko o wiek, ale także ich postępowanie. Piotr trzy razy zaparł się Jezusa, uciekł. Jan został do końca, był świadkiem śmierci.
Panie Jezu, Ty każdego obdarzasz łaską na miarę jego możliwości, łaską dostosowaną do jego potrzeb. Daj mi to, czego dziś potrzebuję. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła