8 STYCZNIA
PIERWSZE CZYTANIE (1 J 4, 7-10)
Bóg jest miłością
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła.
Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością.
W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu.
W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 72,1b-2. 3-4b. 7-8)
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Boże, przekaż Twój sąd królowi, *
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
Aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie *
i ubogimi według prawa.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Niech góry przyniosą pokój ludowi, *
a wzgórza sprawiedliwość.
Otoczy opieką ubogich z ludu, *
będzie ratował dzieci biedaków.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Za dni Jego zakwitnie sprawiedliwość *
i wielki pokój, zanim księżyc nie zgaśnie.
Będzie panował od morza do morza, *
od Rzeki aż po krańce ziemi.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 4, 18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 6, 34-44)
Rozmnażając chleb, Jezus objawia swoją moc
Słowa Ewangelii według Świętego Marka.
Gdy Jezus ujrzał wielki tłum, zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach.
A gdy pora była już późna, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce to jest pustkowiem, a pora już późna. Odpraw ich. Niech idą do okolicznych osiedli i wsi, a kupią sobie coś do jedzenia».
Lecz On im odpowiedział: «Wy dajcie im jeść!».
Rzekli Mu: «Mamy pójść i za dwieście denarów kupić chleba, żeby im dać jeść?».
On ich spytał: «Ile macie chlebów? Idźcie, zobaczcie!».
Gdy się upewnili, rzekli: «Pięć i dwie ryby».
Wtedy polecił im wszystkim usiąść gromadami na zielonej trawie. I rozłożyli się, gromada przy gromadzie, po stu i po pięćdziesięciu.
A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo, połamał chleby i dawał uczniom, by podawali im; także dwie ryby rozdzielił między wszystkich. Jedli wszyscy do syta i zebrali jeszcze dwanaście pełnych koszów ułomków i resztek z ryb. A tych, którzy jedli chleby, było pięć tysięcy mężczyzn.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (1 J 4, 7-10)
Bóg jest miłością
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła.
Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością.
W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu.
W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 72,1b-2. 3-4b. 7-8)
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Boże, przekaż Twój sąd królowi, *
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
Aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie *
i ubogimi według prawa.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Niech góry przyniosą pokój ludowi, *
a wzgórza sprawiedliwość.
Otoczy opieką ubogich z ludu, *
będzie ratował dzieci biedaków.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Za dni Jego zakwitnie sprawiedliwość *
i wielki pokój, zanim księżyc nie zgaśnie.
Będzie panował od morza do morza, *
od Rzeki aż po krańce ziemi.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 4, 18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 6, 34-44)
Rozmnażając chleb, Jezus objawia swoją moc
Słowa Ewangelii według Świętego Marka.
Gdy Jezus ujrzał wielki tłum, zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach.
A gdy pora była już późna, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce to jest pustkowiem, a pora już późna. Odpraw ich. Niech idą do okolicznych osiedli i wsi, a kupią sobie coś do jedzenia».
Lecz On im odpowiedział: «Wy dajcie im jeść!».
Rzekli Mu: «Mamy pójść i za dwieście denarów kupić chleba, żeby im dać jeść?».
On ich spytał: «Ile macie chlebów? Idźcie, zobaczcie!».
Gdy się upewnili, rzekli: «Pięć i dwie ryby».
Wtedy polecił im wszystkim usiąść gromadami na zielonej trawie. I rozłożyli się, gromada przy gromadzie, po stu i po pięćdziesięciu.
A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo, połamał chleby i dawał uczniom, by podawali im; także dwie ryby rozdzielił między wszystkich. Jedli wszyscy do syta i zebrali jeszcze dwanaście pełnych koszów ułomków i resztek z ryb. A tych, którzy jedli chleby, było pięć tysięcy mężczyzn.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Jezus pragnie nasycić duszę i ciało
Spośród wielu ludzkich dramatów budzących w sercu Boga współczucie i litość jest także bezpańskość. Być jak owca bez pasterza to znaczy być nieustannie głodnym, spragnionym, bezdomnym i bezpośrednio narażonym na utratę życia. To znaczy nie mieć nikogo, kto by wziął odpowiedzialność za nasz los. Dziś widzimy, że Jezus odpowiada na taką ludzką sytuację przedziwną liturgią, która bardzo przypomina sprawowanie Eucharystii. Wpierw głosi Słowo, potem łamie chleb: Długo ich nauczał… odmówił modlitwę uwielbienia… połamał chleby i dawał je uczniom. Wzór liturgii, znany nam tak dobrze, prowadzi od współczucia do nasycenia. Ta sytość jednak ma dla Jezusa sens podwójny. Jeśli On ma być pasterzem opuszczonych owiec, pragnie nasycić ich dusze Słowem i ciała Chlebem.
Panie Jezu, Ty uczysz mnie sprawowania Eucharystii w naszej codzienności: karmisz mnie nieustannie swoim Słowem i swoim Ciałem. Proszę, niech pokarm, który syci, stanie się moją wiecznością w Tobie. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022
o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła
Jezus pragnie nasycić duszę i ciało
Spośród wielu ludzkich dramatów budzących w sercu Boga współczucie i litość jest także bezpańskość. Być jak owca bez pasterza to znaczy być nieustannie głodnym, spragnionym, bezdomnym i bezpośrednio narażonym na utratę życia. To znaczy nie mieć nikogo, kto by wziął odpowiedzialność za nasz los. Dziś widzimy, że Jezus odpowiada na taką ludzką sytuację przedziwną liturgią, która bardzo przypomina sprawowanie Eucharystii. Wpierw głosi Słowo, potem łamie chleb: Długo ich nauczał… odmówił modlitwę uwielbienia… połamał chleby i dawał je uczniom. Wzór liturgii, znany nam tak dobrze, prowadzi od współczucia do nasycenia. Ta sytość jednak ma dla Jezusa sens podwójny. Jeśli On ma być pasterzem opuszczonych owiec, pragnie nasycić ich dusze Słowem i ciała Chlebem.
Panie Jezu, Ty uczysz mnie sprawowania Eucharystii w naszej codzienności: karmisz mnie nieustannie swoim Słowem i swoim Ciałem. Proszę, niech pokarm, który syci, stanie się moją wiecznością w Tobie. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła