SIÓDMY DZIEŃ OKTAWY NARODZENIA PAŃSKIEGO
PIERWSZE CZYTANIE (1 J 2, 18-21)
Mamy namaszczenie od Boga i znamy prawdę
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła.
Dzieci, jest już ostatnia godzina, i tak, jak słyszeliście, antychryst nadchodzi, bo oto teraz właśnie pojawiło się wielu antychrystów; stąd poznajemy, że już jest ostatnia godzina. Wyszli oni spośród nas, lecz nie byli z nas, bo gdyby byli z nas, pozostaliby z nami; a to stało się po to, aby wyszło na jaw, że nie wszyscy są z nas.
Wy natomiast macie namaszczenie od Świętego i wszyscy jesteście napełnieni wiedzą. Ja wam nie pisałem, jakbyście nie znali prawdy, lecz że ją znacie i że żadna fałszywa nauka z prawdy nie pochodzi.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 96, 1-2. 11-12. 13)
Refren: Niebo i ziemia niechaj się radują.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, *
każdego dnia głoście Jego zbawienie.
Refren: Niebo i ziemia niechaj się radują.
Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, *
niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.
Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, *
niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości.
Refren: Niebo i ziemia niechaj się radują.
Przed obliczem Pana, który już się zbliża, *
który już się zbliża, by osądzić ziemię.
On będzie sądził świat sprawiedliwie, *
a ludy według swej prawdy.
Refren: Niebo i ziemia niechaj się radują.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 1, 14a. 12a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami.
Wszystkim, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 1, 1-18)
Słowo stało się ciałem
Słowa Ewangelii według Świętego Jana.
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, z tego, co się stało.
W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.
Pojawił się człowiek posłany przez Boga, Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz został posłany, aby zaświadczyć o światłości.
Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi.
Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego – którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.
A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.
Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie».
Z Jego pełności wszyscy otrzymaliśmy – łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało dane za pośrednictwem Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa.
Boga nikt nigdy nie widział; ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (1 J 2, 18-21)
Mamy namaszczenie od Boga i znamy prawdę
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła.
Dzieci, jest już ostatnia godzina, i tak, jak słyszeliście, antychryst nadchodzi, bo oto teraz właśnie pojawiło się wielu antychrystów; stąd poznajemy, że już jest ostatnia godzina. Wyszli oni spośród nas, lecz nie byli z nas, bo gdyby byli z nas, pozostaliby z nami; a to stało się po to, aby wyszło na jaw, że nie wszyscy są z nas.
Wy natomiast macie namaszczenie od Świętego i wszyscy jesteście napełnieni wiedzą. Ja wam nie pisałem, jakbyście nie znali prawdy, lecz że ją znacie i że żadna fałszywa nauka z prawdy nie pochodzi.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 96, 1-2. 11-12. 13)
Refren: Niebo i ziemia niechaj się radują.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, *
każdego dnia głoście Jego zbawienie.
Refren: Niebo i ziemia niechaj się radują.
Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, *
niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.
Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, *
niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości.
Refren: Niebo i ziemia niechaj się radują.
Przed obliczem Pana, który już się zbliża, *
który już się zbliża, by osądzić ziemię.
On będzie sądził świat sprawiedliwie, *
a ludy według swej prawdy.
Refren: Niebo i ziemia niechaj się radują.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 1, 14a. 12a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami.
Wszystkim, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 1, 1-18)
Słowo stało się ciałem
Słowa Ewangelii według Świętego Jana.
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, z tego, co się stało.
W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.
Pojawił się człowiek posłany przez Boga, Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz został posłany, aby zaświadczyć o światłości.
Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi.
Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego – którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.
A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.
Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie».
Z Jego pełności wszyscy otrzymaliśmy – łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało dane za pośrednictwem Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa.
Boga nikt nigdy nie widział; ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Słowo, które stało się ciałem
Ostatni dzień roku kalendarzowego skłania do podziękowania za wszystkie łaski, jakich w tym czasie udzielił nam Bóg. Żyjemy dzięki Niemu, nasze życie trwa i jest wciąż nową, otwartą możliwością. Ten dzień powinien także skłonić nas do rachunku sumienia i przeproszenia Boga za zmarnowane łaski, za łaski niewykorzystane, a może nawet za grzech, który stał się naszym udziałem. Niech Bóg pełen miłosierdzia daruje nasze winy. Prolog Ewangelii według św. Jana, teologicznie tak bogaty, ukazuje nasze życie z Bożej perspektywy. W jego centrum jest Słowo, które stało się ciałem. Syn Boży, który przyszedł na świat, by tym, którzy Go przyjęli, dać moc, aby stali się dziećmi Bożymi. Nie jesteśmy kimkolwiek, porzuceni i zostawieni sami sobie. Bogu zależy na naszym życiu, na szczęściu każdego człowieka, i to nie tylko w wymiarze doczesnym, ale wiecznym. Oddajmy cześć Bogu za Jego bezgraniczną miłość do nas.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Słowo, które stało się ciałem
Ostatni dzień roku kalendarzowego skłania do podziękowania za wszystkie łaski, jakich w tym czasie udzielił nam Bóg. Żyjemy dzięki Niemu, nasze życie trwa i jest wciąż nową, otwartą możliwością. Ten dzień powinien także skłonić nas do rachunku sumienia i przeproszenia Boga za zmarnowane łaski, za łaski niewykorzystane, a może nawet za grzech, który stał się naszym udziałem. Niech Bóg pełen miłosierdzia daruje nasze winy. Prolog Ewangelii według św. Jana, teologicznie tak bogaty, ukazuje nasze życie z Bożej perspektywy. W jego centrum jest Słowo, które stało się ciałem. Syn Boży, który przyszedł na świat, by tym, którzy Go przyjęli, dać moc, aby stali się dziećmi Bożymi. Nie jesteśmy kimkolwiek, porzuceni i zostawieni sami sobie. Bogu zależy na naszym życiu, na szczęściu każdego człowieka, i to nie tylko w wymiarze doczesnym, ale wiecznym. Oddajmy cześć Bogu za Jego bezgraniczną miłość do nas.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła