PIĄTY DZIEŃ OKTAWY NARODZENIA PAŃSKIEGO
PIERWSZE CZYTANIE (1 J 2, 3-11)
Kto miłuje brata, trwa w światłości
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła
Najmilsi: Po tym poznajemy, że znamy Jezusa, jeżeli zachowujemy Jego przykazania. Kto mówi: «Znam Go», a nie zachowuje Jego przykazań, ten jest kłamcą i nie ma w nim prawdy. Kto zaś zachowuje Jego naukę, w tym naprawdę miłość Boża jest doskonała. Po tym właśnie poznajemy, że jesteśmy w Nim. Kto twierdzi, że w Nim trwa, powinien również sam postępować tak, jak On postępował.
Umiłowani, nie piszę do was o nowym przykazaniu, ale o przykazaniu istniejącym od dawna, które mieliście od samego początku; tym dawnym przykazaniem jest nauka, którą posłyszeliście. A jednak piszę wam o nowym przykazaniu, które prawdziwe jest w Nim i w was, ponieważ ciemności ustępują, a jaśnieje już prawdziwa światłość.
Kto twierdzi, że żyje w światłości, a nienawidzi brata swego, dotąd jeszcze jest w ciemności. Kto miłuje swego brata, ten trwa w światłości i nie może się potknąć. Kto zaś swojego brata nienawidzi, żyje w ciemności i działa w ciemności, i nie wie, dokąd idzie, ponieważ ciemności dotknęły ślepotą jego oczy.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 96, 1-2a, 2b-3, 5b-6)
Refren: Niebo i ziemia niechaj się radują.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, *
każdego dnia głoście Jego zbawienie.
Refren: Niebo i ziemia niechaj się radują.
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *
rozgłaszajcie Jego cuda pośród wszystkich ludów.
Pan stworzył niebiosa, †
przed Nim kroczą majestat i piękno, *
a potęga i blask w Jego przybytku.
Refren: Niebo i ziemia niechaj się radują.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 2, 32)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Światło na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 2, 22-35)
Chrystus jest światłem na oświecenie pogan
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby przedstawić Go Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
A żył w Jeruzalem człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekujący pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Z natchnienia więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:
«Teraz, o Władco, pozwalasz odejść
słudze Twemu w pokoju,
według Twojego słowa.
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
które przygotowałeś
wobec wszystkich narodów:
światło na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela».
A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą – a Twoją duszę miecz przeniknie – aby na jaw wyszły zamysły serc wielu».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (1 J 2, 3-11)
Kto miłuje brata, trwa w światłości
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła
Najmilsi: Po tym poznajemy, że znamy Jezusa, jeżeli zachowujemy Jego przykazania. Kto mówi: «Znam Go», a nie zachowuje Jego przykazań, ten jest kłamcą i nie ma w nim prawdy. Kto zaś zachowuje Jego naukę, w tym naprawdę miłość Boża jest doskonała. Po tym właśnie poznajemy, że jesteśmy w Nim. Kto twierdzi, że w Nim trwa, powinien również sam postępować tak, jak On postępował.
Umiłowani, nie piszę do was o nowym przykazaniu, ale o przykazaniu istniejącym od dawna, które mieliście od samego początku; tym dawnym przykazaniem jest nauka, którą posłyszeliście. A jednak piszę wam o nowym przykazaniu, które prawdziwe jest w Nim i w was, ponieważ ciemności ustępują, a jaśnieje już prawdziwa światłość.
Kto twierdzi, że żyje w światłości, a nienawidzi brata swego, dotąd jeszcze jest w ciemności. Kto miłuje swego brata, ten trwa w światłości i nie może się potknąć. Kto zaś swojego brata nienawidzi, żyje w ciemności i działa w ciemności, i nie wie, dokąd idzie, ponieważ ciemności dotknęły ślepotą jego oczy.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 96, 1-2a, 2b-3, 5b-6)
Refren: Niebo i ziemia niechaj się radują.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, *
każdego dnia głoście Jego zbawienie.
Refren: Niebo i ziemia niechaj się radują.
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *
rozgłaszajcie Jego cuda pośród wszystkich ludów.
Pan stworzył niebiosa, †
przed Nim kroczą majestat i piękno, *
a potęga i blask w Jego przybytku.
Refren: Niebo i ziemia niechaj się radują.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 2, 32)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Światło na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 2, 22-35)
Chrystus jest światłem na oświecenie pogan
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby przedstawić Go Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
A żył w Jeruzalem człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekujący pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Z natchnienia więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:
«Teraz, o Władco, pozwalasz odejść
słudze Twemu w pokoju,
według Twojego słowa.
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
które przygotowałeś
wobec wszystkich narodów:
światło na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela».
A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą – a Twoją duszę miecz przeniknie – aby na jaw wyszły zamysły serc wielu».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Ofiara dla naszego zbawienia
Starzec Symeon był człowiekiem rozmodlonym i rozkochanym w Bogu. Dlatego dziękuje Mu za to, że mógł pod koniec swych dni na własne oczy zobaczyć Zbawiciela wszystkich narodów, który będzie „Światłem na oświecenie pogan i chwałą ludu Bożego Izraela”. Trzymając Dziecko w swoich ramionach, powiedział jeszcze, że życie chłopca będzie trudne i bolesne. Ta tajemnica, na którą zwrócił uwagę starzec, a którą później przedstawiali apostołowie, trwa po dziś dzień. Jedni Chrystusa Zbawiciela przyjmują, inni się przed Nim zamykają. Gdy Jezus już wypełni swoją misję, Jego Matka i wszyscy, którzy w Niego uwierzą, będą cierpieli, będą pełni bólu, patrząc jednocześnie na chwałę i na poniżenie Ukrzyżowanego. Chrystus więc przychodzi, by wydobyć na światło dzienne to, co pozostawało dotąd tajemnicą: Bóg gotów jest na każde cierpienie i na każdą ofiarę dla naszego zbawienia.
Panie Jezu Chryste, Ty przychodzisz jako pocieszenie dla ludzkości, bądź pocieszeniem mojego serca. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022
o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła
Ofiara dla naszego zbawienia
Starzec Symeon był człowiekiem rozmodlonym i rozkochanym w Bogu. Dlatego dziękuje Mu za to, że mógł pod koniec swych dni na własne oczy zobaczyć Zbawiciela wszystkich narodów, który będzie „Światłem na oświecenie pogan i chwałą ludu Bożego Izraela”. Trzymając Dziecko w swoich ramionach, powiedział jeszcze, że życie chłopca będzie trudne i bolesne. Ta tajemnica, na którą zwrócił uwagę starzec, a którą później przedstawiali apostołowie, trwa po dziś dzień. Jedni Chrystusa Zbawiciela przyjmują, inni się przed Nim zamykają. Gdy Jezus już wypełni swoją misję, Jego Matka i wszyscy, którzy w Niego uwierzą, będą cierpieli, będą pełni bólu, patrząc jednocześnie na chwałę i na poniżenie Ukrzyżowanego. Chrystus więc przychodzi, by wydobyć na światło dzienne to, co pozostawało dotąd tajemnicą: Bóg gotów jest na każde cierpienie i na każdą ofiarę dla naszego zbawienia.
Panie Jezu Chryste, Ty przychodzisz jako pocieszenie dla ludzkości, bądź pocieszeniem mojego serca. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła